De snede vormt de centrale as van het gebouw. Hier komt de bezoeker Het Energiehuis binnen en navigeert hij zich naar de verschillende ruimten. De snede is een tijdslijn die het verhaal van de oude elektriciteitscentrale vertelt. De bakstenen wanden en stalen spanten staan nog steeds in het zicht en worden waar mogelijk gebruikt voor de constructie. TenBrasWestinga architecten (voorheen Jonkman Klinkhamer) willen zo het verleden zichtbaar maken zonder de esthetica als uitgangspunt voor het ontwerp te gebruiken.
De entree van Het Energiehuis is duidelijk door de luifel en de glazen 'snede'. Fotograaf Christiaan de Bruijne
Heldere structuur
De ruim 14.000 vierkante meter biedt ruimte aan poppodia, concert- en theaterzalen, leslokalen, studio’s, ateliers, vergader- en loungeruimten en een grand café. Dit complexe programma is op een logische wijze tussen de oude muren geplaatst.
Zo liggen de kleinere ruimtes op de lagere verdiepingen zoals het domein voor de popmuzikanten (kantoren, oefenruimtes, opnamestudio en bergingen) in de kelder. De gangen zijn zo veel mogelijk langs de bestaande buitengevels geplaatst, zodat deze intact zijn gebleven. Bovendien zijn de grotere zalen direct onder het dak geplaatst waardoor de spanten volledig in het zicht zijn.
De snede is de centrale as in het gebouw. Het brengt naast daglicht ook een heldere structuur in het gebouw. Fotograaf Christiaan de Bruijne
Drie fases
Het Energiehuis is in drie fases gebouwd. Het eerste koppel ketel- en machinehal stond in 1905 en werd al snel tweemaal uitgebreid met een soortgelijk duo in 1918 en 1928. Deze historische structuur domineert de ruimteverdeling in het nieuwe cultureel centrum. De twee kleinste hallen in het oudste deel, met enkel een begane grond, zijn gestript tot lege hallen.
Nostalgie in het interieur van de poplounge. Foto Christiaan de Bruijne
Grandcafé
Hier plaatste TenBrasWestinga architecten (voorheen Jonkman Klinkhamer) ter plaatse van de ketelhal een muziekzaal en ter plaatse van de machinehal een grandcafé. Deze hallen zijn aaneen te schakelen door de dubbele klapdeuren. Het interieur van het café, ontworpen door Angelika Kok van ontwerpbureau Barzileye, weerspiegelt de aanpak van de architect: oud en nieuw werken samen.
Donker en licht
In de laatste gebouwde ketelhal zijn twee gestapelde en donkere poppodia voor Bibliot gerealiseerd. Aan de andere zijde van de snede, in de machinekamer, bevindt zich een lichte en uitgestrekte theaterruimte voor Kunstmin. Het middenschip, gebouwd in 1918, biedt plaats aan leslokalen, twee theaterzalen en balletstudio’s.
Op 20 juni vindt de officiële opening van Het Energiehuis in Dordrecht plaats.Het Energiehuis werkt samen met Kunstmin, Bibelot, ToBe cultuurcentrum (Popcentrale, Muziektheater Hollands Diep en Muziekstroom)
