Toelichting dmvA | Beeld Goedele De Wilde
Het project is een voorbeeld van een kleinschalig binnenstedelijk inbreidingsproject met de nadruk op kwalitatief wonen waarbij het individu centraal staat. Zes entiteiten, van doorzonwoningen tot duplexwoningen, verschillend van grootte en beleving met een (dubbelhoge) overdekte buitenruimte. Hierbij werd rekening gehouden met de privacy van de andere appartementen. De fietsenstalling aan de semipublieke ruimte werd opgevat als een ‘gaanderij’ om het contact tussen de bewoners te stimuleren.
Het project kwam tot stand door de samenwerking met een archeoloog (ABO) en een kunsthistoricus. De historische analyse van de bouwkavel en de morfologische analyse van de bebouwing in de straat liggen aan de basis van het concept. Na onderzoek bleek er ooit een vliet langs het perceel te lopen en die bepaalde de vorm en footprint van het gebouw. Het gebouw neemt de vorm aan van de verdwenen bebouwing naast de vliet waardoor het stedelijk weefsel wordt hersteld. ASB deed de stabiliteitsstudie.
Het bouwvolume is een driebeukig diephuis met wit bepleisterde topgevels en zadeldaken in wit zink. Het gladde buitenpleisterwerk is boven op het isolatiesysteem van de gevels geplaatst. De dragende wanden zijn opgebouwd met silicaatsteen. De vloeren en liftschachten bestaan uit thermisch inerte beton. Het platte dak is uitgevoerd in witte pvc. Er is gekozen voor lichte materialen als afwerking in functie van de weerkaatsing van de zon.
Duurzaamheid begint bij goede stedenbouw en ruimtelijke ordening. Bij dit project hebben we ingespeeld op de verdichting van de stad waarbij de historische analyse als ontwerpbasis werd gebruikt. Bovendien betekent leven in de binnenstad dat er minder verplaatsingen gebeuren. De nieuwbouw werd zo compact mogelijk ontworpen en er werd ingezet op tijdloze architectuur met focus op het welzijn van de bewoners. De zes BEN-appartementen zijn zo ontworpen dat het aangenaam wonen is in het stadscentrum.
De historische omgeving, kleinschaligheid, een oude zwevende stempelconstructie, het grillige perceel en de ligging aan een overwelfde vliet waren decennialang breekpunten om een haalbare ontwikkeling te realiseren. Toen een ontwikkelaar tien jaar geleden de kavel kocht kwam er een kentering. Het stadsweefsel is hersteld door het gebouw de vorm aan te laten nemen van de verdwenen bebouwing naast de overwelfde vliet. Een doorgang verbindt de straat met de semipublieke buitenruimte van het gebouw.
De plek is strategisch gelegen in de binnenstad langsheen een historische invalsweg, bepaald door een amalgaan van lijstgevels uit de achttiende en negentiende eeuw en karakteristieke gevels uit diverse periodes. Het gebouw is een ingetogen abstractie interpretatie van de twee historische diephuizen met trapgevels aan de overkant van de straat. Alle gevelopeningen van het gebouw, zowel interieur als exterieur, zijn vierkanten en ‘framen’ als het ware de historische skyline van Mechelen als een foto-opname.
