Het ketelhuis is omgebouwd tot representatief onderkomen voor het onderzoeksinstituut ICMS (Institute for Complex Molecular systems) waardoor het een centrum van synergie is geworden. Het brengt excellente onderzoekers uit verschillende vakgebieden samen om kruisbestuiving te bevorderen. Het instituut introduceert een nieuwe wijze van functioneren die multidisciplinariteit stimuleert en jonge met ervaren wetenschappers in contact brengt.
De voor het gebouw kenmerkende ingenieurskwaliteit is bij de herbestemming op een uitdagende manier ter hand genomen. De architectuur wordt bepaald door de scheiding van draagconstructie en de buitenhuid. Het contrast tussen de gesloten buitenzijde en het open, van boven verlichte interieur is frappant en geeft een basilikale kwaliteit. De precisie van het ontwerp, van structuur tot aan de kleinste details is messcherp en van een grote samenhang. Aansluitingen van vloeren, wanden en daken en constructie zijn simpel en heel nauwkeurig.
De dialoog tussen oud en nieuw wordt gekenmerkt door een groot respect voor de oorspronkelijke architectuur. Alle invullingen zijn licht en los van het casco gedetailleerd. Enerzijds zijn hierdoor de toevoegingen goed zichtbaar en anderzijds staan ze letterlijk los, zodat ze relatief gemakkelijk verwijderd kunnen worden. Door alle installatietechnische voorzieningen in wanden en vloeren op te nemen komt de pure ruimtelijkheid van het gebouwtevoorschijn.
