Conservatorium Hotel in Amsterdam

De eigenaar van het luxueuze Conservatorium Hotel, gevestigd in het voormalige Sweelinck Conservatorium tegenover het Stedelijk Museum, vroeg Piero Lissoni een interieur te maken dat functioneert als een tweede huiskamer voor de buurt. Met moderne toevoegingen, natuurlijke materialen en sober meubilair is een uitnodigende en kalme sfeer bereikt.

Opdrachtgever Alfred Akirov wil met zijn collectie hotels luxe opnieuw definiëren. In tegenstelling tot een keten, heeft elk hotel uit zijn verzameling een eigen signatuur. Akirov koopt markante historische gebouwen aan in grote steden, die hij restaureert en voorziet van moderne interieurs. Zo biedt hij op een hoog serviceniveau een authentieke en met de lokale cultuur verbonden ‘hospitality’-ervaring aan.

Monument aan Museumplein

Het oog van Akirov viel een paar jaar terug op het 115 jaar oude gebouw van architect Daniel Knuttel aan de Van Baerlestraat in Amsterdam. Voordat het monument in de jaren tachtig werd verbouwd tot het Sweelinck Conservatorium, deed het zeven decennia lang dienst als Rijkspostspaarbank. Toen het conservatorium ruim drie jaar geleden vertrok naar het Oosterdokseiland, kon zijn idee werkelijkheid worden.

Huiskamer voor de buurt

Akirov had twee eisen voor architect Piero Lissoni: hij wilde het eind negentiende-eeuwse gebouw in zijn waarde laten, en teruggeven aan de stad en de buurtbewoners. Dat laatste aspect is gerealiseerd in de ruime, lichte entreehal en lobby. Door de voormalige tuin te overkappen met een glazen dak en af te sluiten met een glazen pui, is een publieke wintertuin ontstaan, die dienst doet als lounge en brasserie.

Ongebruikelijke ontmoetingen

Natuurlijke materialen als hout en leer, gecombineerd met een glazen boekenkast, die tevens fungeert als vitrinekast voor keramiek, zorgen voor een harmonieuze en vredige sfeer. Comfortabele zwarte meubels met geometrische vormen en hier en daar een daybed of designmeubel (Knotted Chair van Marcel Wanders) nodigen uit tot ongebruikelijke ontmoetingen, maar bovenal het bekijken van hotel, tuin en andere gasten.

Lees het volledige artikel van Marit Overbeek in de Architect interieur van maart 2012.