Bruno Bürgel Basisschool in Berlijn door Grüntuch Ernst Architekten

De architectuur van Almut Grüntuch-Ernst en Armand Grüntuch doet een beroep op de zintuigen. Om vormen en ruimtes een gevoelsmatige lading te geven, maken zij gebruik van kleur. Niet alleen als vlakvulling of ruimtelijk oriëntatie-middel, maar ook als lichtfilter. Terwijl zij zich in hun eerdere werk voornamelijk bedienden van gekleurde glasvlakken, slaan ze bij de Bürgelschool een nieuwe weg in, met een zwevende bouwmassa, een metallic kleurfilter en een verscheidenheid aan perforaties.

Duitse scholen zijn veelal verouderd en verpauperd. De laatste jaren zijn veel scholen met een veelal gering budget geschikt gemaakt voor volledige dagopvang. Zo zijn de afgelopen twee jaar in Berlijn, in het kader van een speciaal renovatieprogramma, tal van kinderopvangcentra, voorschoolse faciliteiten en kantines geïntegreerd met basisscholen. Voor de Bruno Bürgel basisschool aan de zuidrand van Berlijn ontwierp Grüntuch Ernst een markante nieuwbouw, waarbij het standaard programma vrij is geïnterpreteerd en aanzienlijk uitgebreid.

Omdat de architect de opdrachtgevers ervan wist te overtuigen dat het gebouw nergens anders kon staan dan op de plek van een provisorisch schoolgebouw uit de jaren zeventig, moest dit wijken en in de nieuwbouw worden opgenomen. Die biedt dan ook zestig procent meer groepsruimtes en een circa dertig procent grotere kantine. Daarbij maakte Grüntuch Ernst handig gebruik van de eenduidige stedebouwkundige logica van het campus-schoolcomplex. Het gebouw is aan de noordwestelijke kant van het schoolterrein geplaatst waardoor de functionalistische campus een nieuwe speelse context heeft gekregen.

Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 12, 2006, p36-39.