Lenculenhof in Maastricht door Teeken Beckers

Lange tijd vormden de Lenculenhof en de omliggende straten een 'verloren ruimte' in de binnenstad van Maastricht. De komst van een verzorgingshuis, begin jaren tachtig, afgesloten van de samenleving, bracht hierin geen verandering. Recent is het gesloten bastion verbouwd tot een open zorgcentrum, parallel aan de bouw van woningen en appartementen voor mensen die rustig en op loopafstand van het centrum willen wonen. Het geheel is samengebald in een nieuwe openbare ruimte die organisch deel uitmaakt van het weefsel van de stad.

De Lenculenhof is een verborgen schat in de binnenstad van Maastricht die pas recent is ontsloten voor het publiek en een stedelijk gebruik heeft gekregen. Jarenlang vormde de omgeving van de Abtstraat, de Calvariestraat en de Minderbroedersberg een eigentijdse ‘terrain vague’. De naam gaat terug op de vroegere functie van de buurt. Ooit werd hier het leem uit de grond gehaald, waarmee elders in de stad kloosters, kerken en huizen werden gebouwd. De ontstane afgravingen werden vervolgens gebruikt voor het storten van huisvuil. Vanzelfsprekend was deze vuilnisbelt lange tijd een aparte plek. Ook lang nadat zijn functie was verdwenen, vormde hij een vergeten ruimte in de stad.

Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 10, 2006, p68-73.