Beeldend kunstenaar en vormgever Christoph Seyferth beschouwt de atelierwoning die hij voor zichzelf ontwierp als een experiment. Het is, zoals hij zelf zegt, een poging om “mogelijkheden te scheppen door het ontwerpen van ruimtes die zoveel mogelijk functieloos zijn”. Maar zijn ontwerp is ook experimenteel in de zin dat Seyferth geen architect is, en dat het maar de vraag was hoe de aannemer zou omgaan met zijn onconventionele ontwerp en detaillering.
Seyferth onderzocht de mogelijkheden van een atelier aan huis, omdat hij, zoals een kunstenaar betaamt, op elk moment van de dag zijn creativiteit wil kunnen spuien, en wil kunnen doorgaan tot de bronnen zijn opgedroogd. Daarbij stelde hij hoge eisen aan het atelier.
Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 07-08, 2006, p66-69.
