Zo transparant mogelijk betekent voor Dirk Jan Postel geen kolommen of dragende wanden, maar een gevel van dragend glas. Het nieuwe dak wordt aan de twee open zijden gedragen door het transparante, kozijnloze, dubbele glasvlak. De uitbreiding is een volgende stap in de ontwikkeling van transparante constructies in het werk van Postel. Zijn fascinatie voor transparante architectuur dateert uit zijn studietijd, wanneer hij onder andere Pierre Chareau’s Maison de Verre in Parijs bezoekt. Transparantie gaat voor Postel niet alleen om uitzicht en licht, maar ook om het gevoel van bevrijding uit de benauwde bakstenen huizen, zoals dat al door de modernen werd beloofd.
Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 5, 2007, p92-95.
