Brug Hobbema 2.0 in Zoetermeer

Het primaire doel van deze opgave is het slechten van de kloof tussen twee parken. In dat opzicht is de brug te vergelijken met een ecoduct of wildpassage (met dien verstande dat het hier qua passanten toch vooral over mensen gaat).

Het leggen van de onderlinge verbinding tussen de vier routes en het op een aangename manier passeren van de weg en het spoor vinden wij het belangrijkst. Wij hebben ons dan ook vooral laten inspireren door het landschap en zijn op zoek gegaan naar een brugontwerp dat daar naadloos in past en daarmee verder gaat dan het spectaculaire statement of de dramatische overspanning. Eén van de meest kenmerkende aspecten van verbindingen (wegen en kanalen) in en door het Hollandse landschap, al vele eeuwen, is de combinatie van een klare lijn en een minimalistische bescherming tegen wind, regen en zon. Een door ijle bomen omkaderde ruimte waarvandaan het omliggende landschap beschouwd kan worden. De kerk en boerderij van Hobbema worden in het eenentwintgste eeuwse tableau aangevuld met spoor en auto. De dominante rechte lijn van de polderas die Delft en het Groene Hart aan elkaar knoopt, wordt beïnvloed door de zachte en meanderende lijn tussen de duinen en Midden Delfland. Samen versmelten ze tot een elegante rotatie symmetrische oversteek, met een minimale overspanning over spoor en weg. Een ontelbaar aantal ijle kolommen draagt een flinterdun dek, verschaft de gebruiker een gefilterd uitzicht over de omgeving en bezorgt de brug zijn eigen energie.


Hobbema 2.0 voorziet in zijn eigen energiebehoefte