Twee identieke vleugels en een hellingbaan
Het Huis Pon heeft een vloeroppervlak van ongeveer drieduizend vierkante meter, verdeeld over twee verdiepingen. Aan de Noodzijde van het gebouw zijn de hellingbaan met daarop de entree gepositioneerd. Rondom de entree in het midden is het gebouw licht geknikt en daardoor ontstaan er aan weerzijden twee identieke vleugels.
Noord- en zuidzijde, gesloten en open
De noordzijde functioneert als ruggengraat van het gebouw en is de zijde die, door haar massieve en gesloten uiterlijk, refereert aan de machine en het vliegdekschip. De zuidzijde van het gebouw is daarentegen zeer open en het daglicht stroomt naar binnen. Aan deze zijde zijn de werkplekken, vergaderzalen en ontmoetingsruimtes gesitueerd.
De entree is vormgegeven als een gat in de pillargurie-massa. De entree komt uit in een vide die de volle hoogte van het gebouw beslaat en licht doorlaat dat stroomt naar de noordzijde en de entree markeert. Fotograaf Jeroen Musch
Hellingbaan en gebouw versmelten met elkaar
Doordat de betonnen poten onder het gebouw aan de zware noordzijde staan, helt het gebouw over aan de zuidzijde en gaat die kant zweven. Het gebouw oogt hier, in tegenstelling tot haar andere kant, extra licht. De hellingbaan, die bezoekers naar de hoofdentree leidt, loopt over in de begane grondvloer en is net als de onderkant van de vloer gemaakt van beton. Zo versmelten de hellingbaan en gebouw met elkaar. Om dit gevoel te versterken loopt het asfalt, waarmee de bovenzijde van de hellingbaan is bedekt, over in de entree zodat ook platform en interieur versmelten.
