Tekst De Nijl Architecten
Aanwezige elementen, zoals enkele monumentale gebouwen en een plantsoen met volgroeide bomen, zijn onderdeel van het geheel gemaakt. Kleinschalige clusters appartementen markeren overgangen. Lichte variaties in de huizen zorgen voor grote woningdifferentiatie. De beeldtaal is herkenbaar, maar verfijnd en ondersteunt het collectieve karakter van de tuinwijk. Architectuur en stedenbouw hand in hand.
Het herontwerp van de tuinwijk zagen we als een klassieke woningbouwopgave: rationeel bouwen met een grote samenhang tussen buitenruimte en bebouwing, gericht op kwaliteit. Dat viel mooi samen met de positie van de architect in Vlaanderen als coördinator van de andere disciplines. Samen met landschapsarchitect, constructeur en installatieadviseur is aan één leidend idee gewerkt.
De duurzaamheid van de nieuwe tuinwijk ligt besloten in de vanzelfsprekendheid van de alledaagse leefomgeving. Woonstraten, dwarspaden en het centrale plantsoen vormen een fijnmazig en logisch weefsel. Privé en openbaar zijn met groene erfscheidingen afgebakend. Woningen zijn volgens strikte richtlijnen voor bruikbaarheid ontworpen, de beeldtaal is tijdloos. Een wijk voor een leven lang goed wonen.
Sociale huisvesting in Vlaanderen maakt ca. 10% van het woningbestand uit en is bedoeld voor een zeer diverse groep mensen met een laag inkomen. Deze groep is gebaat bij een leefomgeving waar je gemakkelijk kunt samenwonen. Ons project zorgt daarvoor en voegt daar twee betekenissen aan toe: een betere ruimtelijke relatie met het grotere verband en een zorgvuldig vormgegeven woonsfeer. Trots.
Schaal en aanhaken van de omgeving zijn kernwoorden. Door de appartementen onder te brengen in kleine clusters van gebouwen bleef de schaal van de huizen (en de tuinwijk) intact. Die clusters zijn benut om de link met de omgeving te leggen: de monumentale gebouwen langs de Salesianenlaan en het centrale plantsoen. De beeldtaal is afgeleid van de monumentale gebouwen en bindt alles samen.
Inspelen op klimaatverandering en tegengaan van hittestress waren leidend. Bij het herontwerp van de tuinwijk hebben we de verharding sterk teruggebracht. Straatprofielen zijn versmald ten gunste van grotere (voor)tuinen en bredere groene dwarsstraten. Volgroeide bomen zijn behouden, nieuwe bomen aangeplant. Langs de rijbanen is mogelijkheid tot infiltratie.
De in te passen huizen gaven richting aan de verkaveling en de bouwvorm: traditionele huizen met kap. We kozen voor een rationele planopzet en gekende technieken. Variaties komen voort uit verbijzonderde koppen en kappen. Zo kon alle aandacht (en budget) uitgaan naar een waardige verschijningsvorm met materialen die mooi verouderen. De beeldtaal zoekt een relatie met de omgeving en verrijkt deze.