Tekst TenBrasWestinga Architectuur/Interieur en Stedenbouw
Culturele gelijkenissen in de wereld vormen het uitgangspunt bij het ontwerp van de inrichting van het restaurant, en de toiletruimten in het souterrain. In plaats van de wereld op te delen in verschillen, zijn overeenkomsten verrassender en inspirerend. En vaak onverwachts. Het ontwerp neemt deze gelijkenissen als leidraad voor het ontwerp.
De architectuur van het nieuwe paviljoen respecteert maximaal het oude kloostergebouw. Het interieurontwerp garandeert dat de beleving oud-nieuw overal te ervaren blijft.
Het restaurant is ingeklemd tussen het weelderige groen buiten en doorlopende lange, ranke zwarte stalen vakkenkasten als rug.
Deze kasten, en zowel het vaste en verrijdbare meubilair is maatwerk van staal, hout en glas.
Hergebruik van het oude interieur: de oude teak-tafels zijn roomdividers in het nieuw interieur. Alleen hergebruikte accessoires en souvenirs zijn in het interieur geplaatst om bij te dragen aan het tonen van gelijkenissen tussen culturen.
Naast logistieke en functionele zaken had de gebruiker sterke behoefte aan het uiten van hun identiteit. Waar oorspronkelijk missionarissen werden opgeleid en naar de verschillende continenten werden gestuurd, is het conferentiehotel het omgekeerde: uit de wereld komt men naar hier. Een wereldse beleving was vereist.
De open ruimte van het restaurant wordt gedifferentieerd door specifieke placemaking met 6 thema’s uit de hierboven genoemde overeenkomsten. De zes specifieke ‘places’ zijn 3-dimensionale accenten in een universele basis. Thema is doorgezet in hele bedrijfspresentatie, ook in de toiletten in het souterrain.