Toelichting TenBrasWestinga | Beeld Mike Bink
Door een ingenieuze verlaging van een deel van de vloer op de bel-etage tot het niveau van het maaiveld is het gebouw toegankelijk, eigentijds en gebruiksvriendelijk. Hierdoor ontstond een dubbelhoge ruimte voor het leescafé en een entree zonder drempels. Binnen levert het een split-level op waarmee de bel-etage en het souterrain met elkaar verbonden worden. Door de nieuwe vitrineramen in de kopgevel en de nieuwe tuin aan het souterrain is het gebouw open en licht en van alle kanten uitnodigend.
Architectuur, interieur en het concept voor de kunst zijn in dit project samengevloeid tot één integraal interieurontwerp. De samenwerking tussen TenBrasWestinga, Designwolf en Duinzand heeft hier echt meer dan een ‘som der delen’ opgeleverd. Het interieur heeft zich enerzijds gevoegd naar het gebouw, met rijke detaillering en materialisering, en anderzijds een heel eigen moderne sfeer weten te creëren. Een interactieve route voert langs ruimten waar kunst, boeken en poëzie samen zijn gebracht.
Het bakstenen gebouw bevat veel natuursteen elementen. De deuropeningen zijn met zwart marmer omlijst, ook de nieuwe sparingen met hergebruikte delen. De vloeren zijn van zwart natuursteen met wit ingelegd marmer stroken. Het oorspronkelijke plafond is behouden en hergebruikt met extra akoestiek. De maatwerk meubels zijn uitgevoerd in eiken met dezelfde diagonale tekening als de gefrijnde banden in de wanden. Met een device kan je door het gebouw dwalen om te ontdekken hoe je kunst ervaren kan.
Om het energieverbruik terug te dringen is het gebouw geïsoleerd (dak- en spouwmuurisolatie), alle kozijnen zijn vervangen en voorzien van triple beglazing. Zonwering werd toegepast om de koellast te verminderen. De installaties zijn vernieuwd en er zijn zonnepanelen toegepast. Deze maatregelen zijn inmiddels standaard te noemen, maar bij dit karakteristieke gebouw wilden we het zo doen dat de oorspronkelijke architectuur behouden bleef. Er is veel hergebruikt van het bestaande gebouw.
De herbestemming van het gemeentehuis naar weer een nieuwe publieke plek, is het beste dat de gemeente heeft kunnen doen. Voor het gebouw, voor de verschillende functies die er in zitten, maar zeker ook voor de gebruikers en inwoners van Meierijstad. Door veel van het oude te behouden en daar nieuwe elementen aan toe te voegen is een modern, open, licht gebouw ontstaan, dat iedereen toch herkent. Dat is waardevol, omdat mensen zich hierdoor weer hechten aan de plek en zich er thuis voelen.
Het ‘dwalen van schatkamer naar schatkamer’ was al vroeg het concept voor het ontsluiten van de kunstcollectie en paste bij de oorspronkelijke indeling met de verschillende kamers van de burgemeester, wethouders en ambtenaren. Om de kunstcollectie zo laagdrempelig mogelijk toegankelijk te maken is bewust gekozen voor het verweven van de bibliotheekfuncties met de tentoonstelling van de kunst. De collectie van de bibliotheek vult de kunst aan en andersom. Die verwevenheid is overal voelbaar.
