Raad van State in Den Haag

Vertrekken naar nieuwbouw was voor de Raad van State geen optie, gezien de historische verbondenheid met de plek in het centrum van Den Haag. Merkx + Girod architecten gaf het bestaande gebouwencomplex in tien jaar tijd een majestueuze make-over. Nieuwe elementen zijn zowel scherp als subtiel ingepast, waarmee de Raad klaar is voor de toekomst.

Nadat in de eerste fase de panden aan de Haagse Parkstraat zijn aangepakt, nam Merkx + Girod architecten in fase 2 de renovatie ter hand van de monumentale panden en het 'jonge' gebouw van architect Wegener Sleeswijk.

Deze carrévormige aanbouw uit de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw is grondig aangepakt, alleen het skelet en de parkeergarage zijn behouden. Om de oriëntatie te vergemakkelijken, de looproutes te verkorten en de Raad van State een transparanter aanzien te geven, is de gesloten betonnen gevel van dit robuuste volume opengemaakt.

Zittingszalen rond lobby

De voorheen verspreid liggende zittingszalen zijn gecentraliseerd rond een openbare wachtruimte op de begane grond. Daarvoor zijn de zware tussenwanden van Wegener Sleeswijk weggehaald en ingekort. Rondom de wachtruimte zijn de zeven nieuwe zalen gesitueerd. Omdat hier zowel publiek als juristen komen, heeft deze een open en verwelkomend karakter. De comfortabele lage banken en de zitjes met hoge rugleuningen - als meer privacy nodig is - bieden een fraai uitzicht op de nieuwe binnentuin, aangelegd door Michael van Gessel.

Zachte aankleding

In de drie monumentale panden, Paleis Kneuterdijk, het huis van Van der Mijle en het huis van Van Oldenbarnevelt, variëren de ingrepen van restauratie en aankleding tot het openen van weggetimmerde trappen en doorgangen en het toevoegen van pantry's. De historische vertrekken fungeren als werkruimten, vergaderzalen en auditorium. Balzaal en Gotische Zaal worden daarnaast ook voor culturele evenementen gebruikt.

Op verzoek van Monumentenzorg Den Haag is in sommige delen van Paleis Kneuterdijk, ook wel 'het Witte Paleisje' genoemd, het kenmerkende empire-karakter in zijn oude luister hersteld.

Lees het volledige artikel in de Architect van januari 2012.