Afke Laarakker is freelance journalist. Tot mei 2023 was ze vakredacteur stede(n)bouw en landschapsarchitectuur.
Ze studeerde architectuur aan de TU Delft. Voor haar afstudeerproject kreeg ze een eervolle vermelding. Ze werkte kort als architect voordat ze besloot te gaan schrijven.
Het Rijksvastgoedbedrijf is een unieke opdrachtgever in Nederland: groot en politiek. Met klinkende duurzaamheidsdoelen probeert de organisatie aan haar grote maatschappelijke verantwoordelijkheid te voldoen. Maar welke plek heeft architectuur hierin? De focus op het proces in plaats van het eindresultaat vraagt in ieder geval om een andere rol van architecten.
Erfgoed is haar grote liefde, Janneke Bierman is de vrouw achter BiermanHenket en voorzitter van het Rietveld Schröderhuis in Utrecht. Met haar bureau werkt ze aan spraakmakende projecten, zoals de renovatie van de Eerste en Tweede Kamer. 'Het is eenvoudiger om een níéuw gebouw inclusief te maken.'
De bodem, het Wad, de heg, de landschapper en het erfgoed. Om het landschap te begrijpen verdiepen landschapsarchitecten Lieke Jildou de Jong en Jonas Papenborg zich in de bouwstenen van het landschap. Hun focus ligt op het noorden van Nederland, waar ze werken én wonen: 'We nemen de tijd om dit gebied te snappen.'
Architect Moriko Kira besloot Japan niet definitief te verlaten, toen ze in 1998 naar Nederland vertrok voor haar studie. Sindsdien leeft ze in twee werelden en bouwde ze op beide plekken een carrière op. 'De omstandigheden bepalen ons beroep.'
Republica is een nieuw stukje Amsterdam dat zich snel ontwikkelt. Maar vooral is het nieuwbouwproject in Buiksloterham een proeftuin voor duurzaamheidsmaatregelen. Het project door Marc Koehler Architects mixt duurzame ambities op het gebied van 'open bouwen' met energiedoelstellingen. Partnerarchitect Eric Thijssen hoopt dat de uitkomsten niet beperkt blijven tot deze ene kavel. 'Er zijn veel kansen voor de gemeente met Republica als prototype om op te schalen naar duurzame systemen op buurt- en wijkniveau.'
'Dat ik hier solliciteerde was intuïtief.' Als student bezocht Saartje van der Made het poppodium 013 en museum De Pont van Benthem Crouwel in Tilburg. Ze vond het toffe ontwerpen: 'Origineel en functioneel tegelijk'. Net van de universiteit werd ze aangenomen. Zeven jaar geleden werd ze partner en mede-eigenaar van het bureau. 'In het begin wilde ik heel graag de naam veranderen.'
Onder de naam Dérive timmeren de jonge architecten Hedwig van der Linden en Kevin Westerveld hard aan de weg. Twaalf jaar terug leerden ze elkaar kennen bij Bouwkunde aan de TU Delft. Nu organiseren de twee debatten, doen onderzoek, geven les, maken ontwerpvoorstellen en werken aan publicaties en tentoonstellingen. En zijn werkzaam in de Nederlandse en Belgische architectuurcontext. 'We wéten als maatschappij niet waar we naartoe moeten, daarom bewandelen we met Dérive meerdere wegen.'
Het project Boschgaard in Den Bosch bestaat voor tachtig procent uit hergebruikte materialen. Architectenbureau Superuse wist het bewonerscollectief op te leiden tot professionele materialenoogsters. 'We hebben het hele gebouw drie keer in handen gehad.'
Brussel is een getraumatiseerde stad, volgestouwd met banale kolossen. Slopen is echter niet de oplossing, vindt Kristiaan Borret. Sterker nog, volgens hem moeten we met het oog op duurzaamheid juist meer laten staan.
Groeikernen zijn vaak ruim opgezet, met veel groen, licht en ruimte. Genoeg plek voor een beetje verdichting, toch? Waarom bouwen groeikernen dan toch vooral in de compacte centra én zelfs ernaast in het weiland?
