Harm Tilman (1954, Rotterdam) is auteur, docent, moderator en zelfstandig redacteur op het gebied van architectuur en stedenbouw. Tot 2021 was Harm hoofdredacteur van het de Architect. Daarvoor werkte hij o.a. als coördinator en docent stedenbouwkunde aan de Academie van Bouwkunst Rotterdam.
De bloeitijd van de Nederlandse architectuur ligt inmiddels al weer een tijdje achter ons. Door de kredietcrisis is de sector hard getroffen. Het omzetverlies dat de Nederlandse bureaus de afgelopen twee jaar hebben moeten incasseren, kom je elders in de economie nergens tegen. De vooruitzichten zijn nog altijd bleek, de frustraties navenant hoog.
Groen blijkt steeds meer een profijtelijke business te zijn. Maar duurzaamheid is ook een esthetische vraag en vereist een culturele omslag.
In de architectuur lag jarenlang de aandacht bij de bijzondere projecten. Komende tijd gaat het er vooral om de kwaliteit van de standaardproductie te verhogen. Geen 'grand projets' meer, maar kleinere opgaven. Geen eindeloze stroom nieuwe initiatieven meer, maar noodzakelijke interventies in de bestaande stad.
Architectuur was tot nu toe op zoek naar het buitengewone, in technische, maatschappelijke en financiële zin. Door de kredietcrisis kan ze beter de normale processen in architectuur onderzoeken, begrijpen en proberen te beïnvloeden.
De rechter heeft gesproken. De eisende partijen hebben niet aannemelijk gemaakt dat de gemeente Rotterdam de beginselen van het Europese aanbestedingsrecht heeft geschonden. Toch valt de prijsvraag voor het Stadskantoor in een gat.
Het icoongebouw heeft zijn langste tijd gehad. Architecten gaan weer normale en gewone gebouwen ontwerpen.
Begin dit jaar trok de gemeente Amsterdam opnieuw het idee van de Zuidas uit de kast. in het nieuwe voorstel draait de overheid voor alle kosten op. Maar waarom dit soort megalomane plannen als de gemeente niet eens bestaande plannen in de stad weet te realiseren? Afgelopen week gooide Ann Demeester van De Appel tijdens de S7Summit de knuppel in het hoenderhok.
Dubai wordt door velen gezien als de metropool van de toekomst. Maar van welke toekomst eigenlijk? Ton Matton's Dystopia biedt uitkomst.
Door Harm Tilman - Gina Lombardi verlaat het comfort van de stad op zoek naar het lome geluk, dat vandaag de dag wordt geassocieerd met platteland en authenticiteit. Zo begint de concrete utopie die de Nederlandse architect Ton Matton situeert in het huis Type EW 58/08. Volgens Matton is deze autarkische leefwijze voor iedereen bereikbaar. In het boek Type EW 58/08 laat hij zien hoe.
Omdat de verhouding tussen constructie en gevel verandert, worden aan gevels steeds hogere eisen gesteld. Tal van factoren hebben hierop invloed, zoals bouwproces, energie, duurzaamheid en nieuwe materialen. Tegelijkertijd is het de vraag of en in hoeverre een architect binnen de verantwoordelijkheid van een project hier voldoende aan kan doen.
