Joost Roefs en Vincent Huijbers

In een blogserie onderzoeken Joost Roefs en Vincent Huijbers in tekst en beeld hoe een nieuwe generatie architecten moet gaan vormgeven aan de grote transities van onze tijd. Waarom deze nieuwe realiteit een andere houding van de architect vereist en hoe zij daarmee opnieuw een centrale rol kunnen gaan spelen in de herinrichting van ons land.

 

Joost Roefs (1980) is architect. Sinds 2017 werkt hij bij De Twee Snoeken in ’s-Hertogenbosch als ontwerper van woningbouw en utilitaire projecten. Daarnaast is hij leidinggevende van het architectenbureau. Voorheen heeft hij 9 jaar als architect bij diederendirrix gewerkt aan met name een aantal grote transformatieprojecten.

Vincent Huijbers (1975) is illustratief vormgever. Hij werkt al ruim 15 jaar bij De Twee Snoeken, waar hij handschetsen digitaal bewerkt om de concepten en ontwerpen van het architectenbureau te verbeelden. Daarnaast maakt hij illustraties en ontwerpen voor verschillende opdrachtgevers in de bouwwereld en de culturele sector.

Beeld Vincent Huijbers
Aanbesteding

Een vast honorarium toont het ambitieniveau van de opdrachtgever

Onlangs verloren we met ons bureau opnieuw een aanbesteding terwijl ons ontwerp als beste was beoordeeld. Het winnende bureau had een aanbieding gedaan voor de helft van ons honorarium. Dit is niet alleen frustrerend voor ons, het is ook niet wenselijk voor de opdrachtgever die verder moet met een plan dat hij niet het beste vond.

Beeld Vincent Huijbers
column

Bestendigheid als grootste doel: op naar een biobased Bossche School

'Een van de fouten in de twintigste-eeuwse kunst is de obsessie met totale originaliteit. Innovatie betekent vooruitbewegen, maar niet de klassieke kunstvorm achter je laten waarmee je werkt.' Deze uitspraak van de Amerikaanse filmregisseur Stanley Kubrick in de documentaire 'Kubrick by Kubrick' (2020) ging over cinema, maar is ook van toepassing op de architectuur. Sinds het modernisme lijkt het alsof de architectuurgeschiedenis geen enkele relevantie heeft.

De empathische architect versus de ‘stararchitect’. Beeld Vincent Huijbers
column

De empathische architect versus de 'starchitect'

Als architecten de centrale positie in het ontwerpproces terug willen winnen, moeten we eerst kritisch naar onszelf kijken. 'Wie willen we eigenlijk zijn?' vraagt Floris Alkemade zich terecht af in de proloog van zijn boek 'De toekomst van Nederland'. 

Beeld Vincent Huijbers
Aldo van Eyck

De Algemene Rekenkamer verdient een serieuzer en kritischer...

'Van Eyck verdient een serieuzer en kritischer behandeling dan onvoorwaardelijke lof', schreef Hans Ibelings in 1994 naar aanleiding van twee artikelen over het ontwerp van Aldo en Hannie van Eyck voor de Maranathakerk in Deventer. Volgens hem toonden de schrijvers te veel ontzag voor de grote Van Eyck door geen enkele kritiek te uiten op zijn ontwerp. Precies dit is ook aan de hand bij de opstellers en de ondertekenaars van de open brief aan ministers De Jonge en Dijkgraaf die werd gestuurd n.a.v. de - nog niet openbare - verbouwplannen van Happel Cornelisse Verhoeven voor de Algemene Rekenkamer.

Beeld Vincent Huijbers
column

Zeg nooit 'mooi'! Schoonheid als de olifant in de kamer van de...

Tijdens mijn architectuuropleiding werd ons stevig ingepeperd dat we nooit het woord 'mooi' mochten gebruiken. Vreemd voor een jonge student die juist architect wilde worden om mooie gebouwen te maken.

Beeld Vincent Huijbers
Magazine 2022 Q3

Stop verheerlijking van mislukte woonexperimenten

De Kashbah en de Kubuswoningen van Piet Blom en Habitat '67 van Moshe Safdie zijn uniek in hun soort. Geen enkele architect daarna heeft een opdrachtgever van een 2.0-versie kunnen overtuigen. Maar terwijl architecten zich verlekkerden aan dit soort excepties, is Nederland volgebouwd met middelmatige Vinex-woningbouw.

Illustratie Vincent Huijbers
column

Slopen of hergebruiken? Elk gebouw verdient een tweede leven

Het feestje dat onze ouders de afgelopen decennia hebben gevierd is voorbij. We mogen geen vlees meer eten, geen fossiele brandstoffen gebruiken en geen stikstof uitstoten. En nou mogen architecten ook geen nieuwe gebouwen meer maken. Want om nog binnen het Parijse doel van maximaal 1,5 graad opwarming te blijven moeten we ook met de bouw veel minder CO2 uitstoten - en de bouw is een grootverbruiker.

Column Europese aanbestedingen. Beeld Vincent Huijbers
column

De Europese aanbesteding is zo slecht nog niet, maar kan wel veel...

Onlangs sprak de architectenwereld zich eensgezind uit tegen de Europese aanbestedingsprocedure. Minder eensgezindheid is er als het gaat om een goed alternatief. Niet zo gek, want in basis is de Europese aanbesteding best een goed instrument om op een eerlijke manier publieke opdrachten te vergeven.

Column Joost Roefs Bin Salman Utopische stad. Beeld Vincent Huijbers
column

De utopische stad van Bin Salman gaat niet werken - en is behoorlijk...

Een nieuwe stad van 200 meter breed, 170 kilometer lang, 500 meter boven zeeniveau. The Line is een bouwproject in de Saudische woestijn dat in 2030 moet worden opgeleverd. Een groene stad waarin alle voorzieningen binnen 20 minuten bereikbaar zijn. Met een minimale footprint, zonder CO2-uitstoot en waarin de natuur voor 95 procent blijft behouden. Het is een utopisch antwoord op alle uitdagingen van onze tijd.

Beeld Vincent Huijbers
column

Een kathedraal is geen tijdelijke woonunit, beoordeel hem ook niet zo

Op een middeleeuws schilderij van de Sint-Janskathedraal in 's-Hertogenbosch herken ik de houten huizen die er omheen staan niet. Die zijn in de loop van de tijd verdwenen en vervangen door gemetselde woningen. De Sint-Jan is gemaakt in natuursteen en baksteen en staat nog altijd fier overeind. De noodzakelijke verduurzaming van onze bouwproductie vraagt om opnieuw in biobased materialen te bouwen. Maar hoe beoordeel je de duurzaamheid van een kathedraal die al meer dan 500 jaar troost en zingeving biedt aan zijn bezoekers?