Marc Dubois studeerde aan het Departement Architectuur Sint-Lucas Gent. Tot 2015 was hij als hoofddocent verbonden aan de Faculteit Architectuur KU Leuven. Van 1986 tot 1994 was Dubois redactielid van ‘Archis’ en in 1992 mede-initiatiefnemer van het “Jaarboek Architectuur Vlaanderen”. Hij publiceert regelmatig in verschillende vakbladen, waaronder de Architect en is auteur van boeken betreffende het werk van Álvaro Siza, Philippe Samyn, Bart Lens en Vincent Van Duysen.
De Zwitserse architect Peter Zumthor (1943) geniet wereldfaam. In 2009 kreeg hij voor zijn oeuvre de Pritzker Architecture Prize, zowat de Nobelprijs voor architectuur. In omvang is het een klein oeuvre met projecten die een grote internationale waardering krijgen, van een thermencomplex tot een kapel hoog in de bergen. Voor de stad Bregenz aan de Bodensee ontwierp hij een gebouw voor tijdelijke exposities, het KUB. Om het twintigjarig bestaan hiervan te vieren werd Zumthor geïnviteerd. Het werd geen architectuurexpositie met maquettes en tekeningen. Het concept gaat om atmosfeer, boeken, muziek en vooral een ode aan stilte en traagheid. Met als titel 'Dear to me'.
In een wereld van overvloed en prikkelende beelden is het beperkte oeuvre van Dom Hans van der Laan (1904-1991) een ontdekking, een verademing. Het Vlaams Architectuurinstituut (VAi) openbaart zijn wereld van denken en bouwen, waarbij het klooster Roosenberg in Waasmunster centraal staat. Na jaren studie toont Caroline Voet hoe deze Nederlandse architect-monnik, via een ordeningsprincipe, streeft naar een innerlijke rust en een menselijke schaal.
In de Belgische krant De Standaard verscheen in augustus de reeks "O Lelijk België" waarbij de lezers voorbeelden konden aandragen en op konden stemmen. Dat onze Belgische kust op de eerste plaats kwam te staan valt goed te begrijpen. Zonder enige stedebouwkundige visie werd is kust getransformeerd tot de "New Atlantic Wall".
Vlaanderen kreeg in 1999 zijn eerste Bouwmeester. Dit initiatief werkte stimulerend en in 2009, tien jaar later, werd architect Olivier Bastin (1958) aangesteld als eerste Bouwmeester voor Brussel (bMa). Op zich was het een grensverleggende beslissing van de overheid om het Vlaamse voorbeeld te volgen. In de administratieve hoofdstad van Europa met haar complexe structuur, was de ambitie en de zorg voor kwalitatieve architectuur vaak een onbestaand gegeven.
Geert Sels liet in De Standaard verschillende personen aan het woord uit de sector van het vastgoed en de architectuur. De verenigingen die in Vlaanderen de belangen van de architecten verdedigen, zijn voor het behoud van de Vlaamse Bouwmeester en vragen gelijktijdig om een evaluatie. Het voorstel van de Vlaamse Overheid om het ambt te schrappen zonder het eerst te evalueren, is in hun ogen niet correct.
Het regeerakkoord van de nieuwe Vlaamse Regering is goedgekeurd en de bevoegdheden zijn verdeeld. Dat wij het met een afgeslankte administratie moeten doen in de komende jaren ligt voor de hand. Het wegnemen van het overtollig vet is wenselijk. Toch is het elimineren van de Vlaams Bouwmeester opmerkelijk en dit zonder enige vorm van evaluatie. Na vijftien jaar meer dan positieve eindresultaten en een internationale erkenning haalt de N-VA haar slag thuis. Het intens lobbywerk kan opnieuw beginnen.
Het Nederlandse idee van de rijks- of stadsbouwmeester kreeg een Vlaamse invulling toen in 1999 bOb Van Reeth werd aangesteld als eerste Vlaams Bouwmeester (VB). Zijn opvolger werd professor Marcel Smets die in 2010 de fakkel doorgaf aan de jonge architect Peter Swinnen. Van Reeth introduceerde de formule van de "Open Oproep" waarbij architectenbureaus uit binnen- en buitenland zich kandidaat kunnen stellen voor één of meerdere publieke projecten. De VB bezit de portfolio's van de architecten die zich hebben ingeschreven. Uit de lijst kiest de VB eerst tien bureaus en na samenspraak met de opdrachtgever komt hij tot vijf equipes die vervolgens de opdracht krijgen een voorstel uit te werken.
