Marjolein van Eig is architect en eigenaar van BureauVanEig. Haar ontwerpen kenmerken zich door het hergebruik en de interpretatie van archetypes. Zij plaatst haar gebouwen op een zorgvuldige, vanzelfsprekende en verrassende manier in de tijd.
Marjolein schrijft ook over architectuur, onder meer voor ArchiNed, de Architect en HP/DeTijd.
Door Marjolein van Eig - Er is veel te doen over houtbouw. Lange tijd was dit in Nederland hét bouw- en constructiemateriaal. Alle huizen waren van hout. Met als nadeel dat hele straten en stadsdelen zomaar in vlammen konden opgaan, als iemand vergat zijn verlichting uit te blazen. Het materiaal kon bovendien niet zo goed tegen vocht. Aan het eind van de middeleeuwen veranderden de gevels in steen, want dat was niet voor niets steengoed.
Door Marjolein van Eig - "En dan maakt je hart een sprongetje." We zijn in Museum De Lakenhal in Leiden en architect Floris Cornelisse van Happel Cornelisse Verhoeven Architecten vertelt over het moment dat hij de museumzaal binnenliep en zag dat de messingrand van de houten vitrinekast die hij met zijn bureau ontwierp, een onverwacht mooi samenspel vormt met de gouden rand van de enorme schilderijlijst die ernaast hangt. Het is één van de vele momenten in het vernieuwde museum waarin een samenspel is tussen de nieuwe ingrepen en de bestaande architectuur.
Door Marjolein van Eig - "Het is eigenlijk geen trap, het is een wonder. Ze tilt de mensen gewoon omhoog, met een generositeit neemt ze mensen mee naar boven. Ze stimuleert een élégance." Aldo Van Eyck is lyrisch over de trap van de Italiaans-Braziliaanse architect Lina Bo Bardi in het Solar do Unhão Museum in Brazilië. Hij kan er niet over uit, hoe mooi de trap is.
Door Marjolein van Eig - Dit keer kwam er een verzoek vanuit de Architect. Het thema van dit nummer is woningbouw en of ik daar iets mee kon. Het leek me een thema waar ik prima mee uit de voeten kan. Te laat echter kwam ik erachter dat het verzoek verder ging; de industrialisering en systematisering in de woningbouw. Daar het op deze plek altijd over het detail gaat, had ik voor deze woningbouw-detailcolumn al het thema 'voordeur' gekozen. Ook niet onbelangrijk; de entree tot de woning.
Marjolein van Eig blogt over de tegel. Dagelijks kijken we er naar en ze vormen de achtergrond voor onze gedachten.
Marjolein van Eig blogt over nuances in de discussie over circulariteit.
Marjolein van Eig blogt over sculpturale volumes in baksteen.
<I>Door Marjolein van Eig - </I>Eerder schreef ik over ontroerend fragiel stalen hekwerken met te dunne spijltjes, zo recht uit het brute beton. Die, als ze een klein beetje krom staan, mogelijk nog meer ontroeren, lijdend onder de last die ze moeten dragen. Je ziet ze nog wel eens in Zwitserland en in de Nederlandse architectuur van de jaren vijftig. Maar helaas, zo maken we ze niet meer.
<I>Door Marjolein van Eig - </I>De Oostenrijkse architect Adolf Loos schrijft in het essay 'Ornament en misdaad' (uit 1908): "Wanneer een mens geboren wordt, komen zijn zintuiglijke indrukken overeen met die van een pasgeboren hond. Gedurende zijn kindertijd doorloopt hij dezelfde veranderingen als de mensheid in haar geschiedenis. Op zijn tweede ziet hij de wereld als een Papoea, op zijn vierde als een Germaan, op zijn zesde als Socrates en op zijn achtste als Voltaire." *
<I>Door Marjolein van Eig - </I>Het is een vraag in het genre Rolling Stones of Beatles? Michael Jackson of Prince? Reve of Hermans? Of Mulisch? Koolhaas of Kollhoff? Amsterdam of Rotterdam? Soms is het gewoon tijd om kleur te bekennen, hoe banaal ook. Voor de leuk. Wat vind jij eigenlijk?
