Reijer Pielkenrood heeft als architect in Amsterdam bij verschillende bureaus gewerkt. Eind 2012 vertrok hij voor een periode van 3 jaar naar Sjanghai om daar bij verschillende bureaus te werken.
Tijdens zijn verblijf in China hield hij samen me Tatjana Djordjevic een blog bij voor de Architect. Sinds vorig jaar is Reijer weer werkzaam als architect in Amsterdam om met een frisse blik dit maal een blog te schrijven over het vak in Nederland.
Door Reijer Pielkenrood - Technieken als Virtual Reality (VR), Augmented Reality (AR) en Artificial Intelligence (AI) zijn steeds meer in opkomst. Het aanbod aan creatieve apps, platforms en apparaten neemt enorm toe en is steeds betaalbaarder. Voor architecten levert dat veel nieuwe mogelijkheden op. In dit artikel wil ik vier trends op technologisch gebied toelichten waarvan we naar mijn mening de komende jaren nog veel zullen horen.
Reijer Pielkenrood blogt over robots in de maakindustrie: "In realiteit hebben ze al een groot deel van onze wereld overgenomen."
Reijer Pielkenrood blogt over het ontwerpen met virtual reality door architecten. Zit iedereen straks achter het bureau met een VR bril?
In China wilde iedereen opeens bimmen. Maar is BIM nu een tekenprogramma of juist een nieuwe manier van werken?
Voor duurzaamheid is in het begin van een project vaak veel ambitie. Naarmate het project vordert, wordt echter maar minimaal voldaan aan de wettelijke gestelde eisen en blijft er weinig over van de initiële aspiraties. Veel architecten gaan aan de slag met een ontwerp zonder energiebesparing als uitgangspunt te nemen. Aan het eind van het traject wordt nog snel voldaan aan de eisen met voornamelijk installatietechnische maatregelen. Er wordt nog te veel gedacht in de dikte van isolatie en niet in ruimtelijke oplossingen.
Niet zo lang geleden sprak ik met een vooraanstaand architect over ons vak. We hadden het over verschillende onderwerpen zoals de toekomst van onze discipline en de positie van architecten in de samenleving. Eén onderwerp kwam echter vooral aan bod: ambitie. Hij vroeg mij wat mijn ambitie is als architect. Hij vervolgde en zei je bent nu tegen de veertig en in de bloei van je leven als architect. Waar zie je jezelf over tien jaar en wat wil je bereiken als architect? Eerlijk gezegd had ik daar nooit zo over nagedacht en kon ik ook niet meteen een antwoord geven. Toch bleef het in mijn achterhoofd rondspelen.
Als architect ben je altijd met je vak bezig. Zo ook op vakantie in Belgrado de hoofdstad van Servië. Een stad in het centrum van de Balkan met een roerige geschiedenis. Na 500 jaar gedeeltelijke overheersing door en conflict met het Ottomaanse rijk genoot Servië een korte zelfstandigheid gevolgd door een nieuwe overheerser, het Oosterijks Hongaars rijk. Snel volgde twee wereldoorlogen met nieuwe bezetters en uiteindelijk de geboorte van Yugoslavie die een vreedzame periode inluidde.
In mijn vorige blog schreef ik over de ontwikkelingen binnen de architecten branche tijdens de crisis. Naast het decimeren van het aantal architectenbureaus zag ik ook een voordeel in een opkomende rebellen klasse van zzp'ers en kleine eigengereide bureaus. Nu de markt weer wat aantrekt en de opdrachten concreter worden zijn steeds meer bureaus op zoek naar geschikte medewerkers. Je zou zeggen dat het niet moeilijk is om geschikte kandidaten te vinden. Toch zit er nog een staartje aan de crisis waar we nu tegen aan lopen.
Na drie jaar als architect te hebben gewerkt in China, ben ik sinds eind vorig jaar weer terug in Nederland. Bij mijn terugkomst was ik aangenaam verrast door de ontwikkelingen die de architectenbranche heeft doorgemaakt.
