Bernard Hulsman schreef in NRC een mooi verhaal over De Rotterdam, een reusachtig gebouw in Rotterdam met ruimte om te wonen, te werken en te ontspannen. Het gebouw was dan ook bedoeld als een 'verticale stad'. Hulsman constateert dat dat mislukt is, in plaats daarvan blijkt het een 'gated community'.

'Volgens mij heb ik al een stille gezien', zegt Christian als hij komt aanlopen. We hebben afgesproken op het pleintje vóór de Rechtbank Amsterdam door KAAN Architecten. We betwijfelen meteen of het wel een goed idee was hier te fotograferen, en dan ook nog de achterdeur. Het gebouw oogt vanaf hier nogal ongenaakbaar. Alleen al het vele marmer en zwarte staal geeft het een deftige, afstandelijke uitstraling.

Yuppen (young urban professionals) en dinky's (double income, no kids (yet)) kunnen terecht in woontorens die in grote steden oppoppen. Maar wat als ze kids krijgen? Dan hebben ze behoefte aan een woning die niet alleen groot genoeg is, maar ook in een 'kindvriendelijke' woonomgeving staat. En het liefst is er een tussenzone, een overgang tussen woning en omgeving, die het constante heen en weer gaan van kinderen tussen binnen en buiten mogelijk maakt.

'Wat is het hier leeg en verlaten', verzucht ik als we de parkeerplaats aflopen. 'Welnee, het is lekker ruim hier!' zegt Christian. Inderdaad, zo kun je het ook zien. Maar toch, dit terrein bij Almere ligt er nogal 'woest en ledig' bij, sinds het Floriadecircus afgebroken is. Het gebouw van Aeres Hogeschool dat we vandaag bezoeken stond fraai bij de toegang van de tuinbouwtentoonstelling - maar oogt nu verloren.