Architectuur als culturele daad: de bouwkunst tussen politiek verheffingsideaal en neoliberale marktwaarde
Het Nederlandse architectuurbeleid werd eind jaren tachtig opgetuigd als uiting van de politieke wil om mensen in aanraking met cultuur te brengen. Voor het eerst kwam er een samenhangend beleid op rijksniveau, waarin het bouwbeleid samenging met het cultuurbeleid. Maar inmiddels is dit architectuurbeleid alweer gesloopt en haar 'culturele waarde' volledig afhankelijk geworden van de markt.
