Geen website, een summiere Instagrampagina en slechts wat lokale berichtgeving over hun paviljoen in Zoetermeer. Alles rondom Buurma Dugar Architects heeft iets mysterieus. Wel wisten Jelmer Buurma en Sneha Dugar met het paviljoen door te dringen tot de Next Step Ahead Group van de BNA én sleepten ze een nominatie binnen voor de Abe Bonnema Prijs voor Jonge Architecten 2024. Dugar: 'Peter Zumthor heeft ook geen website.'
De bodem, het Wad, de heg, de landschapper en het erfgoed. Om het landschap te begrijpen verdiepen landschapsarchitecten Lieke Jildou de Jong en Jonas Papenborg zich in de bouwstenen van het landschap. Hun focus ligt op het noorden van Nederland, waar ze werken én wonen: 'We nemen de tijd om dit gebied te snappen.'
Onder de naam Dérive timmeren de jonge architecten Hedwig van der Linden en Kevin Westerveld hard aan de weg. Twaalf jaar terug leerden ze elkaar kennen bij Bouwkunde aan de TU Delft. Nu organiseren de twee debatten, doen onderzoek, geven les, maken ontwerpvoorstellen en werken aan publicaties en tentoonstellingen. En zijn werkzaam in de Nederlandse en Belgische architectuurcontext. 'We wéten als maatschappij niet waar we naartoe moeten, daarom bewandelen we met Dérive meerdere wegen.'
Vijf jaar lang leefde Maarten van Kesteren onder de radar. Hij werkte aan de renovatie van een mbo in Utrecht. Nu is het af en mooi geworden. Wie is deze jonge, getalenteerde architect? 'Ik heb vijf jaar lang vrijwel niets anders gedaan dan dit project.'
Architectuur die een positieve bijdrage levert aan het dagelijkse leven van mensen. Dat is waar het bij Baltussen van Schaik om draait. Het duo is kritisch op de huidige woningarchitectuur, die vooral lijkt te draaien om het gevelontwerp. Juist achter die gevel kunnen architecten impact hebben.
Bij het Rotterdamse bureau Drom gaat architectuur over integratie. De drie architecten pleiten voor het maken van contextgevoelige verbindingen tussen mensen en omgeving op verschillende schaalniveaus - variërend van tentoonstellingen, architectuur, masterplannen tot theoretisch onderzoek.
Ons renovatieproject voor het belangrijkste openbare plein in Naberezhnye Chelny, een Sovjetstad gebouwd in de late jaren 1970 rond de beroemde Kamaz-vrachtwagenfabriek, is een frisse kijk op de rol van openbare ruimte in de stad met één industrie.
Voor Martine Duyvis, oprichter Studio Abacaxi, is architectuur een puzzel. Ze pleit voor het maken van verbindingen tussen mensen op kleine en grote schaal - en wel zo duurzaam, eenvoudig en minimalistisch mogelijk.
