Tekst KAAN Architecten
De Rechtbank houdt in haar aanpak vast aan het uitgangspunt dat de rechtsgang een openbare aangelegenheid is. Het 50 meter hoge gebouw straalt benaderbare autoriteit uit en oogt statig maar uitnodigend voor het publiek. Het gerechtsgebouw is horizontaal verdeeld in 3 secties om de scheiding van zijn functies en een efficiënte circulatie van werknemers, rechters en bezoekers te vergemakkelijken.
Een intensieve samenwerking van vijf jaar heeft geleid tot een bijzonder integraal gebouw. Alle technische disciplines als beveiliging, brandveiligheid, klimaatbeheersing en constructie zijn tot in de puntjes samengesmeed met de architectuur, ook is er actief mee-ontworpen door het exploitatieteam, om het gesamtkunstwerk voor lange tijd in top-conditie te kunnen houden.
Alle openbare ruimtes zijn bekleed met natuursteen, dit niet alleen door zijn esthetische kwaliteiten, maar ook duurzaamheid en eenvoudig onderhoud op lange termijn. De donkere lineaire gevel benadrukt de statige uitstraling. Hoge stalen kolommen vormen de hoofddraagconstructie, terwijl grotere openingen met fijne profielen en verborgen raamkozijnen de driedelige horizontale weerspiegelen.
De nauwe samenwerking tussen architecten, adviseurs voor de constructie, bouwfysica, installaties en (brand)veiligheid, aannemer en leveranciers heeft een praktisch, duurzaam gebouw voortgebracht, vrijwel energieneutraal en toekomstbestendig door een grote mate van flexibiliteit. Energie-efficiëntie gaat gepaard met ingebouwde robuustheid en toekomstbestendige oplossingen.
De relatie met de stad is constant, grote ramen bieden meerdere uitzichten en de patio’s worden overspoeld met groen en verlichten de innerlijke structuur. Door het openbare voorplein wordt er kwaliteit toegevoegd aan de stedelijke ruimte, die inspeelt op de toekomstige situatie rond het Zuidasdok. Het groene retentiedak en een jaarrond bloeiende tuin voegen zich in de ecologische stadsstructuur.
Het gerechtsgebouw beschikt ook over speciaal in opdracht gemaakte originele kunstwerken, met een aandacht voor ambacht die past bij de tactiele architectuur van de Rechtbank – met name het sculptuur van Nicole Eisenman op het vierkante plein en de rechtszaalkunstwerken van Jesse Wine en Femmy Otten vallen op.
Lees meer:
