De villa aan het Spaarne is een ontwerp waarin de gezamenlijke wensen van de opdrachtgever en de architect zijn gerealiseerd. Het is een woning waarbij alle ruimtes voorzien zijn van veel daglicht en waar gespeeld is met de beleving van dit daglicht. Het is ook een woning wat op verzoek het grote schilderij van de opdrachtgever een prominente plek geeft. En tot slot is het een huis wat echt past in en op deze mooie locatie en wat de mogelijkheid biedt te genieten van de omgeving.
Het ontwerp bestaat uit een in een donkerrode baksteen opgetrokken begane grond verdieping waarin meerdere haakse hoeken en verschillende vlakken gepositioneerd zijn. Zo is er een spannend beeld en een fraaie beleving op ooghoogte gecreëerd. Op dit bakstenen basement ligt de houten gehoekte kap die aan alle zijden over de onderbouw steekt met overstekken die in zowel afstand tot de onderbouw als in hoogte tot het maaiveld verschillen. Wanneer de schaduw onder de overstekken komt geeft dit een spannende en interessante ontmoeting tussen de kap en het basement. De dakbedekking met western red cedar shingles lijkt gemaakt voor deze kap en zorgt voor een natuurlijke uitstraling.
De hoeken in de kap zijn in alle richtingen verschillend en de kap is mede daardoor volledig uit driehoeken opgebouwd. Zo is het dak uiteindelijk ook letterlijk geconstrueerd, bestaande uit massieve gelamineerde houten vlakken die allen uniek zijn en volledig in een 3d zijn uitgetekend. Aan de hand van de gegevens uit het 3D programma is vervolgens de constructieve berekening gemaakt. Deze innovatieve oplossing zorgt dat het dak zelfdragend kan zijn en dat hierdoor de eerste verdieping vrij in te delen is. Er zijn geen spanten of zware dragende wanden nodig en de panelen van het dak dragen de krachten op elkaar af. Deze constructieve oplossing zorgt ervoor dat de mooie hoeken in de kap ook vanuit het interieur te beleven zijn. Bij binnenkomst is het een mystieke, bijna kathedraal-achtige uitstraling om de driehoekige vlakken op 8 meter hoogte bij elkaar te zien komen.
De architecten en de opdrachtgever streefden ook een duurzaam ontwerp na. In zowel materialisering als in het energieconcept is tijd en geld geïnvesteerd. De hele woning is voorzien van driedubbel glas en speciale onderbroken aluminium kozijnen. Voor de isolatie is gekozen voor isolatie folie met een hele hoge Rc waarde bij een minimale dikte. Zo blijft de kap, met een totale dikte van 300 mm, licht en luchtig op de bakstenen onderbouw liggen. De villa wordt verwarmd met een houtkachel gecombineerd met minimale installaties gekoppeld aan enkele zonnepanelen op de schuur. De shingles op het dak zijn niet behandeld, vergrijzen natuurlijk en kunnen jaren mee. De villa is nu reeds even in gebruik en presteert buitengewoon goed.
