Company Webcast is gespecialiseerd in het maken van webcasts, webinars en weblectures: online, interactieve live-uitzendingen van evenementen, presentaties en lezingen. Omdat ze rap uit hun voormalige onderkomen groeiden, viel hun oog anderhalf jaar geleden op de begane grond van een tweelaags pand aan de Rivium Boulevard in Capelle aan den IJssel. Hoewel het gebouw aan de buitenkant weinig prijsgeeft, wordt binnen direct duidelijk waar de kwaliteit van het pand zit: de begane grond heeft een vrije hoogte van 4,9 meter en is als gevolg daarvan ruim en licht.
Het was dan ook deze ruimtelijkheid die architect Marlies Boterman aantrok in het project: “Het interieur moest voor een heel laag budget gerealiseerd worden. De kwaliteit van het pand zit in de hoogte en het licht, die het een industriële uitstraling geven. Het was de uitdaging daar zo veel mogelijk mee te werken.” Daarnaast zijn een aantal elementen uit het bestaande interieur behouden: de grof geweven beige vloerbedekking is blijven liggen, de installaties en het kale betonnen plafond zijn behouden en de kern met daarin de kantine en de toiletten is in het nieuwe ontwerp opgenomen. Het kantoor heeft een taartvormige plattegrond, waardoor een volledig orthogonale inrichting niet voor de hand lag. Botermans belangrijkste ingreep is dan ook de toevoeging van een aantal verschillend gematerialiseerde, gekromde wanden. De entree bevindt zich in de punt van het gebouw. Blikvanger is een door de architect ontworpen lamp, samengesteld uit restmateriaal van de verbouwing. Vanaf hier omsluiten twee licht gekromde wanden de werkruimtes, die aan de gevel geplaatst zijn. In de kern tussen deze wanden bevindt zich het kantineblok, dat omsloten is door een eveneens gekromd, linnen gordijn. In de restruimte tussen deze wanden ontstaat een ruime, vloeiende gangzone, die zichtlijnen biedt door het hele kantoor. De wanden van de werkruimtes reiken tot 2,45 meter hoogte. Alleen de twee directiekamers zijn met glas tot aan het plafond dichtgezet. Deze beslissing kwam voort uit budgettaire overwegingen, maar benadrukt het industriële karakter van de ruimte. De hoogte en diepte van het kantoor blijven overal voelbaar en het daglicht dat door de hoge ramen naar binnen valt kan ook de gangzone bereiken.
Funzone
De open werkruimtes die zo ontstaan, huisvesten allen een eigen afdeling van het bedrijf. Dit stelde echter wel eisen aan de akoestiek. De wanden van de werkruimtes zijn aan de binnenzijde dan ook bekleed met blauw en beige vilt, waar nodig aangevuld met vilten plafondeilanden. Open portalen zonder deuren geven toegang tot de verschillende werkruimtes. Aan de gangzijde worden de openingen af en toe afgewisseld met een spiegel van dezelfde afmetingen, waardoor een ruimtelijk spel ontstaat en de gangzone verlevendigd wordt.
De laatste wand die het kantoor doorsnijdt is verdiepingshoog en van underlayment. Deze wand vormt een akoestische onderbreking en scheidt de werkzone van de ‘funzone’, die zich achterin het kantoor over de hele breedte uitstrekt. In deze ‘funzone’ bevinden zich in een open ruimte de lunchplekken, een pingpongtafel en een klimwand. Deze laatste was een uitdrukkelijke wens van opdrachtgever Olaf Lawerman, die de wand graag gebruikt om met klanten te beklimmen. Even verderop is aan dezelfde kant van de wand een ‘Wall of Fame’ gemaakt: een grid met klemmetjes waar klanten hun visitekaartje kunnen achterlaten en die functioneert als snel groeiende showcase van het klantenbestand van Company Webcast. De ‘funzone’ geeft toegang tot de regiekamer en de opnamestudio, die conform de eisen van de technici ontworpen is. Ondanks het beperkte budget is een groot deel van het meubilair van het kantoor ontworpen door Boterman zelf, die van huis uit ook meubelmaker is. Een nauwe samenwerking met de aannemer en de opdrachtgever maakte dit mogelijk. Boterman: “De aannemer, Coors Interieurbouw, is vanaf het allereerste begin bij het project betrokken geweest. Door ontwerpideeën in een vroeg stadium met hen te delen, konden zij adviseren over de beste en goedkoopste manier om het uit te voeren.” De collectieve ruimtes zijn voorzien van robuuste tafels die opgebouwd zijn uit dikke schijven Ecoplex, het materiaal dat ook gebruikt is voor de constructie van de wanden, en ook het postvak en de bewegwijzering zijn van haar hand. In de opnamestudio staan een zestal speciaal ontworpen meubelstukken die in allerlei configuraties voor verschillende doeleinden gebruikt kunnen worden.
Littekens
Ook in de kantine staan een aantal ‘costum made’ meubels: een statafel, de bar en een veelgebruikt visagiemeubel. Bovenop deze kern bevindt zich een vergaderruimte, ook een overblijfsel uit het vorige interieur. Behalve het verhullen van de kern in een verdiepingshoog, wit linnen gordijn is hier door Boterman nauwelijks iets aan veranderd. Daar waar het gordijn stopt, zijn de wanden van de vergaderruimte grotendeels van glas voorzien, waardoor er uitzicht is over het gehele kantoor en je à la Tati’s Playtime van boven alle werkruimtes in kunt kijken. Vanaf hier is goed te zien hoe de nieuwe wanden zorgvuldig op afstand van de bestaande betonnen kolommen geplaatst zijn, die deels sporen bevatten van vorig gebruik. “We hebben bewust niks met de kolommen gedaan. Er zitten een aantal littekens in het plan, maar dat kan het heel goed hebben”, aldus Boterman. Soms zijn dit zelfs letterlijk littekens: daar waar vroeger wanden stonden, is de vloerbedekking aangeheeld met passtukken van hetzelfde beige weefsel. Het zijn subtiele herinneringen aan vorig gebruik, geabsorbeerd door het nieuwe interieur. Zo is in het Rivium door slim gebruik van het bestaande interieur en door de zorgvuldige toevoeging van nieuwe elementen een ruim en licht kantoor gecreëerd, waarin de kwaliteiten van de ruimte maximaal tot hun recht kunnen komen.
