Geboren worden in een kool, dat kan tegenwoordig. Dank zij Gérard Grandval, die flats mocht bouwen in Créteil, slechts zeven kilometer ten zuidoosten vanParijs. Créteil telde in de zestiger jaren slechts een paar duizend inwoners, maar het groeit nu razendsnel (als kool) naar de 120.000.
Gérard Grandval mocht in de wijk bij het Palais de Justice zich uit gaan leven in het creëren van woontorens. En het moet gezegd worden, dat hij er iets heel aparts van heeft gemaakt. Volgens zijn eigen woorden wilde hij een architectuur, die dichter bij het landschap staat, meer plantaardig is dan mineraal. Flats in ronde torens, dat is al meer vertoond. Maar de fraaie wijze waarop de balkons als sierlijke koolbladeren het gebouw omsluiten, is toch wel opmerkelijk.
Toch zijn er wel wat bedenkingen. Natuurlijk staan de 'kolen' te dicht bij elkaar. Om wille van de opbrengst bij een koolcultuur niet ongebruikelijk, maar toch... Verder moet opgemerkt worden dat de oppervlakte van zo'n balkon wel aardig lijkt, maar bij nadere beschouwing blijkt de fraaie welving het bruikbare oppervlak tot ongeveer tweederde daarvan te reduceren. En dan de privacy, toch wel een eerste eis bij een woning. Telkens hebben twee vertrekken samen een balkon. Dat is niet bezwaarlijk, mits die vertrekken maar bij één flatwoning behoren. Toevallig heeft de helft der flatwoningen een oneven aantal vertrekken. Met het gevolg dat er een balkon met de buren gedeeld moet worden.
Er is dus wel wat bruikbaarheid en privacy opgeofferd aan het fraaie uiterlijk.
Of anders gezegd: Gérard Grandval heeft de bewoners een kool gestoofd, een hele fraaie overigens.
