Hotel Industriel in Parijs door Dominique Perrault

Door J.E. Abrahamse - Wie de laatste tijd het Franse stedebouwkundige tijdschrift Urbanismes et Architecture heeft gelezen, zal verbaasd zijn over de opvallende koerswijziging van de redactie sinds de leiding ervan in handen is van Michel Cantal-Dupart. Het blad is nu voornamelijk gericht op de problematiek van de grote steden en komt met originele, m aar toch zeer pragmatische oplossingen. Cantal-Dupart waarschuwt in scherpe redactionele commentaren voor ontwikkelingen die de Franse steden problemen kunnen bezorgen vergelijkbaar met die in New York, Chicago of Los Angeles.

Het Berlier bedrijvencomplex bevat zo’n 17.000 m2 bedrijfsruimten en 4.000 m2 parkeerplaatsen en is gelegen aan de rand van het centrum van Parijs tegen de Périphérique, verzonken in een trog temidden van op- en afritten. De plattegrond is verdeeld in twee helften, waarbij elk deel weer uit vier variabele eenheden bestaat, die gegroepeerd zijn rondom een centrale hal en een personen- en goederenlift. Het is een glazen doos, die volledig transparant is en waardoorheen de inhoud van het gebouw zichtbaar is. Achter de gevel van structural glazing is de constructie zichtbaar, waardoor het gebouw diepte krijgt. Het is een perfect voorbeeld van glasarchitectuur, waarbij het onderscheid tussen interieur en exterieur is opgeheven en de architectuur een venster van communicatie is geworden. Op ingenieuze wijze is het probleem van zonwering opgelost: horizontaal aangebrachte metalen roosters direct achter de glasgevel breken èn reflecteren het zonlicht, waarmee het effect van transparantie is gewaarborgd.
Rue Bruneseau, 13de