Sociale woningbouw Vespuccistraat in Amsterdam door Meyer en van Schooten

Door Ed Melet - De prijsvraag-inzending voor de Prix de Rome 1990 vorm de de ommekeer in het werk van Roberto Meyer en Jeroen van Schooten. Hun deelname vloeide voort uit een evaluatie van werk. Het succes van de door hen ontworpen winkelinterieurs had zich blijkbaar tegen hen gekeerd. Winkeleigenaren vragen immers veel meer om een decor dan om architectuur. Bovendien moet een decor na drie jaar zijn investering terugverdiend hebben om vervolgens vervangen te worden door één dat beter aansluit bij trends. Die vluchtigheid vraagt snelle, vaak oppervlakkige gebaren, die ook doordrongen in het werk dat Meyer en Van Schooten in die periode realiseerden. In zijn artikel over de orthodontistenpraktijk in Alm ere stelde Egbert Koster nog dat zij zich in het verleden schuldig hadden gemaakt aan architectonisch effectbejag.'

In deze Amsterdamse-Schoolwijk is geprobeerd om aan te sluiten bij de traditie. De torens als referentiepunten, maar ook de schijven en de verschillende kleuren baksteen zien we in de directe omgeving terug. Naast verschillende kleuren rood, passen zij naast de rode baksteen grijze strengpersstenen toe. De laatste zijn in tegelverband gemetseld, wat het onderscheid nog eens versterkt. Voor sociale woningbouw is hierbij een opvallende mate van perfectie bereikt. De achter het stalen grid liggende aluminiumgevel is volstrekt vreemd in deze wijk, maar is wel zo vlak en zo neutraal mogelijk gehouden. Een van de redenen om een dergelijke gelaagdheid aan te brengen was om de woningen goede buitenruimtes te kunnen geven. Het stedenbouwkundig programma van eisen liet in deze wijk balkons aan de voorgevel namelijk niet toe. Meyer en Van Schooten wilden echter juist deze gevel buitenruimtes geven omdat deze op het zuiden ligt. Door nu een tweede gevel te introduceren wisten Meyer en Van Schooten deze eis te omzeilen. Daar deze gevel ook op de markt uitkijkt is de begane grond verdieping 1.2 meter opgetild, waarbij in het souterrain de kelders zijn ondergebracht. Hiermee is voorkomen dat de bewoners van deze woningen voortdurend tegen de achterkant van de marktkraampjes aankijken. Ter compensatie van het ongemak hebben deze ouderenwoningen bovendien een volledig glazen serre gekregen. Deze geeft de bewoners de mogelijkheid om schuin van de markt weg te kunnen kijken. In het blok bevinden zich drie- en vierkamerappartementen. Daarnaast is in het bovenste gedeelte !van de toren een tweetal hat-eenheden ondergebracht.

Zijgevel. In de opening in de schijf is het trappenhuis zichtbaar - Beeld Jan Derwig