Toelichting Amunt Martenson + Rokokorelevanz | Beeld Filip Dujardin
Het ontwerp verwerkt culturele referenties die teruggaan tot de 17e eeuw. Het gebouw neemt de traditionele gebouwtypes over, maar er zijn ook verwijzingen naar moderne agrarische gebouwen die de idylle van het landschap doorbreken.
De gevel aan de straatzijde is vormgegeven als silhouet. Doorzichtige meerwandige polycarbonaatpanelen laten een glimp zien van wat zich achter de gevel bevindt. Het gebouw is opgebouwd als een houtskeletbouw op een verhoogde betonnen vloerplaat. De tuingevels zijn royaal beglaasd en de gesloten gevelvlakken zijn gestuukt.
De begane grond ligt iets verhoogd en biedt een vrij uitzicht op het landschap. De woonverdieping, verbindt het interieur met de natuur en staat in contrast met de bovenverdieping. Die is nadrukkelijk introvert en wordt grotendeels verlicht door dakramen. Door het lage mansardedak lijkt het gebouw met twee verdiepingen maar één verdieping te hebben. Langs de enfilade ontstaat een ritme van smalle en brede, lage en hoge ruimtes.
