Beeld Kris Provoost
Beeld Kris Provoost
Beeld Kris Provoost
Beeld Kris Provoost
Beeld Kris Provoost
Beeld Kris Provoost
Beeld Kris Provoost
Beeld Kris Provoost
Beeld Kris Provoost

Ginkgo Gallery, Jiaxing, China - MORE Architecture

MORE Architecture ontwikkelde op een eiland met ginkgobomen in Jiaxing een kleinschalig innovatief museum.

Toelichting MORE Architecture | Beeld Kris Provoost

Ginkgo Gallery door MORE Architecture is een innovatief nieuw museum op een eiland met ginkgobomen in Jiaxing, China. Geïnspireerd door het weefsel van lokale dorpjes, nodigt het gebouw bezoekers uit om rond te dwalen en de verschillende zalen te ontdekken alsof ze een klein stadje verkennen.

Het museum combineert twee verschillende typologieën: die van de vaste museumroute en die van de vrije route, waardoor een plattegrond ontstaat van ‘vloeibare ruimtes’. De verbinding met het omringende water en landschap zorgen voor een diepgaande relatie tussen kunst en landschap. Het museum heeft een ingetogen uitstraling, die nog wordt versterkt door het materiaal: in het werk gestort beton.

Beeld Kris Provoost
Beeld Kris Provoost

Museum-explosie China

De afgelopen tien jaar heeft China een ware ‘museum-explosie’ doorgemaakt, waarbij niet alleen een enorm aantal iconische musea werd gebouwd, maar ook de grootte van het gemiddelde museum enorm toenam. Ginkgo Gallery is het alternatief voor dit fenomeen: een bescheiden museum waar kunst en natuur samensmelten tot één meeslepende ervaring.

De opdrachtgever wilde op deze plek kunst een onderdeel maken van het openbare leven en vooral kinderen laten leren over hedendaagse kunst. Hiertoe beschikt het museum ook over een auditorium, een leeszaal en een workshop ruimte. MORE Architecture ontwikkelde voor dit project ook het programma van eisen, gebaseerd op uitgebreid onderzoek naar hedendaagse Chinese musea.

Ruimtelijke beleving

Geïnspireerd door de plattelandsomgeving heeft MORE Architecture het museum opgevat als een ‘dorp’ dat te ontdekken is. Het DNA van de lokale dorpen – met hun kleinschalige en verfijnde netwerk van plekken en doorgangen – was de ware inspiratie voor dit museum.

Door twee traditionele museumtypologieën – de conventionele ‘geleide’ routing en het ‘free flow’-plan – samen te voegen tot één museum, creëerden de architecten een gebouw met ‘vloeibare ruimtes’, waar bezoekers hun eigen route kunnen verkennen en kiezen – Schinkels Altes Museum meets Mies' Neue Nationale Galerie!

Door deze mix ontstaat een gebouw met museumzalen die met elkaar verbonden zijn en zich toch op een subtiele manier van elkaar onderscheiden. Het creëert mogelijkheden voor de curatoren om verhalen op verschillende manieren te vertellen – door de tentoonstellingszalen met elkaar te verbinden of juist te scheiden. Maar wat nog belangrijker is, het stelt bezoekers in staat om op onderzoek uit te gaan.

Beeld Kris Provoost
Beeld Kris Provoost

Bescheiden materialiteit

Al vroeg in het ontwerpproces van Ginkgo Gallery werd duidelijk dat een bescheiden museum ook een bescheiden materiaalgebruik vereiste. Daarom besloten de architecten zich te concentreren op de ruimtelijke kwaliteit van het museum en het aantal materialen, en dus transportbewegingen, bouwafval, verpakkingen etc. te beperken.

MORE Architecture gebruikte voor het hele gebouw één materiaal: in het werk gestort beton. De structuur van het museum is opgebouwd uit massieve betonnen muren, die schaaldaken dragen met een overspanning tot 17 meter.

Het beton is gestort in een ‘mal’ van steigers en ruwe houten planken, die horizontaal werden geplaatst – het patroon werd bepaald door de bouwvakkers zelf. Zelfs de schaaldaken werden met deze low-tech methode gegoten. De afdruk van de houten planken zorgt voor ritme en textuur in de gevels, wanden en plafonds van het gebouw. Het ‘ruwe’ beton wordt gecombineerd met gladde groene aluminium kozijnen en warme beukenhouten details en meubels in het interieur.

Binnen en buiten

Aan de zuidgevel heeft het gebouw een gesloten karakter en aan de noordzijde is het geopend, waardoor indirect natuurlijk licht ontstaat. Van zuid naar noord neemt de maat van de zalen zowel in omvang als in hoogte toe. Ze zijn verbonden door ‘straten’ die van oost naar west lopen en die natuurlijk licht binnenbrengen. De schaaldaken filteren het binnenkomende daglicht.

De architecten wilden dat de bezoekers van het gebouw een zachte overgang ervaren tussen gebouw en landschap, tussen binnen en buiten.

De interactie met het landschap is voor het ontwerp en de beleving van dit museum van groot belang: omdat het gebouw gelegen is op een eiland, is het benaderen ervan een ​​ervaring op zich.

Rondom het museum, begint de tentoonstelling in een beeldentuin. Een reeks bochtige paden nodigen bezoekers uit om het eiland te verkennen. Binnen opent het museum zich naar het landschap en het meer, waardoor bezoekers voortdurend tussen kunst en natuur kunnen wisselen.

De redactie van de Architect selecteert elke dag het belangrijkste nieuws. Heb je nieuws dat misschien voor ons interessant is? Mail dan naar redactiedearchitect@vmnmedia.nl.