Stagiair
Merel van Casteren (2000) is stagiair bij de Architect, en student bouwkunde aan de Technische Universiteit van Eindhoven. Ze is breed geïnteresseerd en ziet deze interesses samen komen in een passie voor architectuur.
Wat betekent hoogbouw voor de stad en het straatleven. Hoe maak je goede woontorens? Deze vragen staan centraal in de podcastreeks 'Merel en Tracy praten door' over hoogbouw.
'Ik denk dat de laatste twee jaar een soort polemiek is ontstaan in Nederland, over waar die miljoen woningen - dat virtuele getal dat boven de markt zweeft - dan moeten komen', meent architect Daan Roggeveen. Met Merel en Tracy gaat hij in gesprek over waarom we in Nederland niet meer hoogbouw maken, en wat we kunnen leren van het buitenland.
Stefan Al kan uit eigen ervaring putten als het gaat om hoogbouw. 'Het hoogste dat ik ooit gewoond heb was op iets van de 50ste verdieping', vertelt hij aan Tracy Metz en Merel Pit. 'Die toren stond op een treinstation dus dat was heel makkelijk: je gaat met de lift naar beneden en stapt zo de trein in.' In een experimentele opstelling, met een laptop op een krukje, deelt hij vanuit zijn werkplek in de VS over zijn kennis van hoogbouw.
Hoe maak je goede hoogbouw, en welke kansen laten we nu nog teveel liggen? Emiel Arends schetst een beeld van de mogelijkheden in de toekomst. Als senior planoloog en stedenbouwkundige van de gemeente Rotterdam werkte hij aan de huidige hoogbouwvisie.
De afgelopen twintig jaar werkte architect Diederik Dam aan de hoogste toren van Nederland: de Zalmhaventoren in Rotterdam. Nu de bouw van de Zalmhaventoren bijna aan haar eind is blikken Merel en Tracy in een podcast met hem terug op de wendingen en draaiingen die het lange proces met zich mee bracht.
Hoogbouw in zichzelf kan een oplossing zijn, maar je moet al die opeengepakte huishoudens op stadsniveau wel goed ondersteunen. "Hoogbouw heeft ruimte nodig", zegt Irma van Oort. "Op het moment dat je zoveel programma op zo een klein stukje in de stad maakt, moet je ook zorgen dat het gebouw iets teruggeeft aan zijn omgeving."
Na de pandemie komt een generatie studenten van thuis terug in de schoolgebouwen. De studenten en jongeren veranderen snel, maar de ontwikkeling van leeromgevingen blijft achter. Wat voor veranderingen vragen deze leerlingen van hun scholen en klaslokalen, en hoe zijn deze ruimtes ontworpen?
Hoe komt de stad van de toekomst eruit te zien? Studenten Jeroen Piels en Ertuğ Çiftçi presenteren een radicaal alternatief voor de moderne stad. Met hun ontwerp voor een symbiotische wijk in de Flevopolder doen ze een oproep naar meer vernieuwende visies in het vakgebied. Daarbij moet de mens soms wijken ten goede van de natuur.
Wat is jullie favoriete vakantieplek? Is het een land, een stad, een plek of een specifiek gebouw? In deze zomerserie gaan we wekelijks op onderzoek uit. Vandaag neemt redactiestagiair Merel van Casteren je mee naar Phoenix, Arizona en Spring Green in zuidwest Wisconsin. Daar liggen de overblijfselen van de Frank Lloyd Wright architectuurschool, of Taliesin School Of Architecture (TSOA). De huidige school is verspreid over twee campussen, Acrosanti en Cosanti, beide vlakbij Phoenix. De overgebleven geschiedenis en het allegaartje van experimentele en nature-based bouwwerkjes maken de campussen zeker het bezoeken waard.
Architectenbureau studio Ard Hoksbergen heeft zijn eerste grote woonproject opgeleverd: De Leyhof in Den Haag. Het wooncomplex met 108 woningen staat in Proeftuin Erasmusveld, een groen eiland in de stad met de ambitie om de meest duurzame wijk van Nederland te worden. "Het meest duurzame is nog altijd om niet te bouwen, maar dat is niet altijd een optie. Wat wel kan is om minder groot te bouwen", aldus Hoksbergen.
