toelichting door Atelier Tomas Dirrix
De naam zegt het: dit kunstevenement wil anders zijn dan de standaardbeurs. Het moest een optimistische tegenbeweging zijn in een tijd waarin de kunstsector gedomineerd werd door bezuinigingen en de sombere crisisstemming. Unfair werkt andersom. Veertig veelbelovende jonge kunstenaars mogen hun werk kosteloos tonen en de opbrengst uit verkoop houden. Als tegenprestatie bouwen de kunstenaars mee aan de tentoonstellingsruimte. Unfair houdt het midden tussen een tijdelijk museum, een festival, een verblijfsruimte zoals een tuin en een gemeenschap.
Historisch beurstype
Het ontwerp voor deze editie neemt zijn inspiratie uit de oorsprong uit de beurs als architectonisch type. Paradoxaal genoeg was de beurs (fair) oorspronkelijk allesbehalve generiek en systematisch zoals we dat tegenwoordig gewend zijn van een beurs. Het ging over samenkomen, over het maken van een tijdelijke, en specifieke omgeving voor festiviteiten of handel. Structuren werden gemaakt van doeken en stokken als verplaatsbare paleizen.
De tent als een archetype voor spontane ontmoeting en feestelijke activiteiten inspireerde Tomas Dirrix om de witte ‘museale’ muur niet als iets zwaars en dogmatisch te presenteren, maar in plaats daarvan als doorwaadbaar; als een speels element.
Gevouwen wanden
Vier lange gevouwen wanden, samengesteld uit verschillende diagonale of gebogen delen, vormen de totale organisatie van het ontwerp. Binnen deze langerekte ruimtes worden verschillende openingen gemaakt voor doorgangen. Ze nodigen uit tot ontdekken en het maken van spontane route.
Tomas Dirrix gebruikt in zijn ontwerp de vormentaal van dergelijke historische beurzen en geeft op die manier juist een nieuwe betekenis aan de kunstbeurs van vandaag. De vormen van de openingen herinneren aan die in tenten en spelen met de uitstraling van het harde materiaal van de bouwplaten.
Het gevoel van vreugde en sociale interactie dat een beurs met zich meebrengt, vormt de basis van dit ontwerp. Tijdelijke ligbedden, gemaakt van gestapelde stenen, bieden lage, intieme zitomstandigheden voor artiesten en bezoekers. Andere opgestapelde structuren en objecten stimuleren verzamelen en een hoger zicht op de tentoonstelling.
