Het gebouw dat er lag blokkeerde de toegang tot en het zicht op het achtergelegen Overbos. Het gebouw is een fysieke barriere.
Bij het ontwerp van het gebouw was het uitgangspunt een gebouw in het bos te maken, met maximaal uitzicht op het bos en doorzichten en toegang vanaf de straat naar het bos. Hiertoe is het gebouw meer naar het noorden geschoven, om zo aan de zuidzijde een entreeplein te creeren.
Om het gebouw licht te maken en het te doen opgaan in het bos is het gebouw opgebouwd uit 3 vleugels, drie bouwdelen die uitwaaieren naar het bos. Het zijn drie gekoppelde paviljoenachtige vleugels, waardoor een kleinschaliger en transparanter geheel ontstaat.De drie massa’s lopen in hoogte op. De vleugel aan de Burgemeester van Lennepweg is de laagste en is sluit aan bij de bouwhoogte van de bebouwing aan de overzijde van de straat. De middelste vleugel ‘omarmd’ het entreeplein en de derde en hoogste vleugel steekt het park in.Transparantie en golvende lijnen zorgen voor een organisch geheel.Het gebouw heeft behalve de golvende terrassen op de verdiepingen ook buitenruimten op de begane grond die onderdeel vormen van de vormentaal van het gebouw. Het gebouw is zo geworteld in en verankerd aan het landschap.