“Ons doel was een ensemble van gebouwen te creëren dat zich voordoet als een geheel, niet als fase een en twee”, aldus Jaques Herzog. Het Switch House, zoals de uitbreiding heet, is opgetrokken uit baksteen. Brede lage raamstroken zijn als strakke sneden uitgehouwen. Op afstand zet dit het massief monolithische karakter van de bestaande volumes voort. De brede basis van het volume zet het stevig op de grond, schuine knikkende vlakken zorgen voor een versmalling van de top. Het reageert hiermee op de omliggende bebouwing, zowel op het maaiveld als in de skyline.
Verticale boulevard
Het originele concept van Herzog de Meuron uit 1995 met twee entree-assen richting de Turbine-hall is nu gerealiseerd. De nieuwe entree activeert de zuidzijde, hier ligt tevens een publiek park. “Aan de horizontale configuratie van de tentoonstellingsruimten in het Boiler house is in de uitbreiding een ‘verticale boulevard’ toegevoegd. Deze creëert een architectonische topografie door het gebouw die onverwachte kansen biedt voor zowel kunstenaars als curators om kunst te presenteren op plekken buiten de officiële zalen.”, meldt Pierre de Meuron.
Interieur
Terwijl de gevel op afstand erg massief lijkt, lijkt het baksteen van binnen als een transparant stuk textiel om de constructie te zijn gevouwen. In het interieur is de betonnen constructie nadrukkelijk aanwezig in de verticale boulevard. Oprijzend uit de ruwe bestaande tanks wordt ook hier voortgebouwd op de bestaande kwaliteiten. Indrukwekkende in het werk gestorte trappen waaieren uit over de vloeren. In de zalen is het beton wit geverfd en blijft het gebouw meer op de achtergrond.
In de video van de week kwam Tate Modern tevens aan bod