Het nieuwe Tirpitz museum telt vier tentoonstellingsruimtes en is via een tunnel verbonden met een imposante geschutsbunker uit 1944, die onderdeel uitmaakt van de Atlantikwall uit de Tweede Wereldoorlog. De architectuur van het museumgebouw is de absolute tegenpool van de betonnen monoliet: open, licht en volledig geïntegreerd in het landschap. Vier toegangspaden doorsnijden het grote duin en leiden naar een lager gelegen, centraal plein die daglicht en ruimtelijkheid toelaat in het hart van het complex en van waaruit de tentoonstellingszalen uitwaaieren.
Fotograaf Erik Bär
Eenmaal in het museum stem je af op het natuurlijke ritme van West-Jutland. De hartslag van de regio. In het centrale atrium is die beweging weergegeven als een pulserende projectie met symbolen van een zeevarende natie, die de bezoekers de weg wijst naar de tentoonstellingen.
4D-theater
Iedere zaal kent zijn eigen ritme waarop de verhaallijn meebeweegt: eb en vloed, dag en nacht, goed en kwaad, warmte en kou, het verstrijken van de tijd. West Coast Stories, de ruimte waar de lokale geschiedenis centraal staat, wordt eens per uur omgetoverd tot een 4D-theater bij nacht. Een audiovisueel spektakel dat bezoekers zittend in een reddingsloep, meevoert in een stormachtige reis door de tijd.
In het weerbarstige bunkerlandschap van Army of Concrete ontdekken bezoekers het verhaal van de Atlantikwall in West Jutland. Maar wanneer ze de betonnen bunkers binnengaan, blijken het persoonlijke binnenruimtes van Denen en Duitsers die rondom de Atlantikwall werkten en leefden. Bijvoorbeeld de meisjeskamer van Anna, die een kind kreeg van een Duitse soldaat.
Army of Concrete. Foto Mike Bink
Licht en schaduw
Even verderop staat het feeërieke bos van staal in Gold of the West Coast. Door verandering van kleur en geluid voelt deze zaal afwisselend warm en koud: verwijzingen naar de geschiedenis van barnsteen. In de abstracte maar sprookjesachtige bomen vinden bezoekers miljoenen jaren oude insluitingen, kunstvoorwerpen maar vooral veel verhalen over de aantrekkingskracht van barnsteen.
In de oorspronkelijk bunker, een indrukwekkende oorlogsmachine die gelukkig nooit voltooid is, kunnen bezoekers met licht spelen en schaduwen activeren die laten zien hoe de bunker ooit bedoeld was.
Gold of the Westcoast. Foto Mike Bink
