De gevelconstructie is onderverdeeld in 26 verticale en 22 horizontale kabels. Samen vormen zij een hangend net met een enkellaagse draagstructuur, vergelijkbaar met de werking van een tennisracket. De kabels zijn voorgespannen tot een maximum van 300 kilonewton tussen stalen consoles die zijn uitgespaard in de betonconstructie. Tussen de kabels zijn stalen gietknopen geplaatst waardoor de verticale en horizontale kabels kruisen.
De afstand van de horizontale kabels tot het glas is 150 millimeter en de afstand van de verticale kabels tot het glas is 100 millimeter. Gelamineerde glaspanelen van 1485 bij 1485 millimeter zijn bevestigd aan de kabels door middel van in de gietknoop geïntegreerde ronde klemschijven.
In het midden kan de gevel tot 70 centimeter vervormen tijdens extreme windbelasting. Een horizontale vervorming in de gevel met zulke toleranties is één van de kenmerken van kabelnetgevels. De vervormingen zorgen ervoor dat de kabels uitrekken en dat de glazen gevel doorbuigt. In de hoeken van de gevel waar 2 kanten van de glaspanelen zijn vastgeklemd kan één glashoek 50 millimeter naar binnen en baar buiten bewegen, waardoor het glaspaneel tijdelijk wordt getordeerd. De knoopverbindingen moeten deze bewegingen kunnen opvangen.
