Roegiers deed voor zijn afstudeerproject onderzoek door een week op straat te slapen. Ook interviewde hij mensen die op straat wonen om hun wensen te achterhalen. Hij kwam erachter dat ze dan wel geen eigen huis hebben, maar vaak wel een eigen buurt. Met het project wil hij die buurten van slaapkamers voorzien, zodat de thuislozen niet uit hoeven te wijken naar andere stadsdelen wanneer 's nachts de opvang vol blijkt. Roegiers vindt dat er in de stad nog ruimte is en er nog middelen zijn om deze groep in de binnenstad een plek te geven.
Tot nu toe is één prototype op privéterrein gerealiseerd. De kartonnen slaapkamer bestaat uit prefab elementen die in elkaar geschoven worden, zoals een Japanse puzzel. Om de kwaliteit van de steeg te behouden en de naastliggende wanden niet te beschadigen, staat de bedsteeg op een houten onderstel. De steeg heeft nu een eigen deur waardoor die alleen toegankelijk is voor de bewoners en de slaapkamergast.
Omdat het niet de bedoeling is dat thuislozen vast in de kamers verblijven nodigde Roegiers nu zelf telkens iemand uit om de nacht door te brengen in de kamer. Ook ging hij vervolgens 's ochtends langs om deze persoon te vragen weer te vertrekken. Die rol zal iemand in de toekomst moeten blijven spelen, toezicht van hulporganisaties is dus noodzakelijk.
Slaapkamer Thuislozen - Patrick Roegiers
