Toelichting door Studio Verter - De scenografie voor de Interieur Biënnale 2018 is gebaseerd op het idee van de stad. Het idee van het plein staat centraal in het idee van de stad. Het stadsplein is een fysieke representatie van de publieke ruimte, het hart van de stad en een plaats voor gemeenschap en samenkomst.
Pleinen organiseren stedelijke structuren met hun specifieke en uitzonderlijke aanwezigheid binnen homogene stadsweefsels. Het stadsplein staat centraal in de scenografie voor de Biënnale Interieur.
Centrale open ruimte
Op de expohallen heeft Studio Verter een raster van beursstanden geprojecteerd. Dit raster, doorkruist door grote avenues, krijgt een centraal stadsplein. Het plein kruist de bestaande structuren en maakt een nieuwe beleving van de ruimte mogelijk.
De afgebakende ruimte vormt een contrast met het reguliere raster van beursstanden, een uitzondering binnen het geheel. Deze nieuwe ruimte belichaamt de wens van de Biënnale om ruimte te bieden aan jonge exposanten die de nieuwe garde voorstellen.
De exposanten worden aangemoedigd het open karakter dat objecten en bezoekers samenbrengt te omarmen. De ruimte onderscheidt zich als een centrale open ruimte binnen de expohallen, het vormt zo een herkenningspunt voor de bezoeker wanneer zij zich door de hallen bewegen.
Landmarks en afbakening
Het plein wordt verder gekarakteriseerd door een reeks speciaal ontworpen landmarks. De archetypische objecten vormen herkenningspunten op het plein en zijn een plek waar samenkomsten en activiteiten georganiseerd worden. Ieder landmark is een interpretatie van een archetypisch stedelijk object door een kunstenaar of architect.
Het plein wordt afgebakend door een gevel die de omtrek van het plein markeert. De gevel doorkruist de verschillende hallen en begrenst de route door de hallen met een continue scenografie. Het constante ritme van de gevel benadrukt de waarde van de centrale ruimte en verenigt de verscheidenheid aan objecten die het plein herbergt.
De gevel is een abstractie van de arcades en gevels die de omtrek van een archetypisch plein omringen. Het materiaal, een doorschijnend wit steigernet, definieert het plein als een aparte ruimte terwijl het visueel verbonden blijft met het geheel.