Jingdezhen
Toelichting door Studio Zhu-Pei - Jingdezhen groeide van nature passend in de valleien rond rivieren, heuvels en bergen vanwege de porseleinindustrie. De vroege nederzettingen van de stad ontwikkelden zich rond ovencomplexen, waaronder ovens, werkplaatsen en woningen. Het stratenpatroon is ontstaan door de natuur en de porseleinindustrie. De meeste kleine steegjes tussen de ovencomplexen zijn van oudsher in de buurt van de Chang rivier gelegen, om porseleinproducten makkelijk en snel naar de rivier te kunnen vervoeren. De hoofdstraten waren gesitueerd langs de Chang-rivier om bedrijven en winkels samen te brengen.
Openbare plek
Gelegen op een vrij beperkt historisch gebied grenzend aan de oostkant van de Imperial Kiln-ruïnes, was het plan van het Imperial Kiln Museum in lijn met het noord-zuid stratenpatroon van Jingdezhen. Met zijn ingang, waterbassins en brug op het westen, verwelkomt de open locatie van Imperial Kiln Ruins de bezoekers van het Imperial Kiln Relic Park. Voetgangers kunnen door het bos dwalen onder de groene luifel, via de brug, die uitmondt in de foyer van het museum.
Concept
Het Imperial Kiln Museum bestaat uit meer dan een half dozijn bakstenen gewelven die gebaseerd zijn op de traditionele vorm van de oven. Elk van de gewelven heeft een andere grootte, kromming en lengte. Ze zijn op natuurlijke wijze op de locatie opgebouwd en zorgvuldig geïntegreerd met veel van de bestaande ruïnes, waaronder een aantal ruïnes die na de bouw werden gevonden.
De ongeëvenaarde voering- en boogconstructies van het museum reiken, net als oude ovens, tot onder het niveau van de straat. Hiermee heeft het museum niet alleen de flexibiliteit zich aan te passen aan de gecompliceerde locatie, maar bereikt hiermee ook de intieme schaal van de binnenruimte. Deze strategie - mede ook als reactie op de hoogte van omliggende historische gebouwen - leidt tot productieve ambiguïteit ten opzichte van het horizontale gegeven van het gebouw.
Door het “inbrengen” van het gebouw in de grond ontstaat een reeks openbare ruimtes op straatniveau. Nog belangrijker: het ontwerp biedt de mogelijk tot een aantal meer intieme open gewelven en binnenplaatsen binnen het museum. De meeste van die openbare ruimtes zijn bedekt met schaduw en worden beschermd tegen de regen. Tijdens de zomer in Jingdezhen is het warm en regent het veel. Een van de open ruimtes, met twee open gewelven aan beide uiteinden, onthuld de sporen van het historische weefsel.
Wanneer men over de brug loopt, de foyer binnengaat en naar links draait, zal men een reeks gebogen tentoonstellingsruimten passeren die licht variëren in grootte en met tegenstrijdige openheid (omsloten of open naar de hemel) om uiteindelijk een zachte trap tegen te komen. Deze stroomt naar het ondergrondse niveau met vijf verzonken binnenplaatsen. Ondertussen ervaren bezoekers door de oude bakstenen op de façade een drie-in-één (ovens-porselein-mensen) museumervaring wanneer ze het porselein, de ruïnes en de verzonken binnenplaatsen zien.
Als een bezoeker bij de foyer rechtsaf slaat, zal deze respectievelijk de boekhandel, het café en de theesalon passeren en uiteindelijk een semi-buitenruimte onder de boog bereiken, en daar getuige zijn van een schilderachtig tafereel. Overdag weerspiegelen deze bogen de golven van water, terwijl lage horizontale gaten mensen verleiden om te gaan zitten om de lange horizon van de keizerlijke ovenruïnes te zien. Een soortgelijke verrassing ontstaat wanneer men het Longzhu-paviljoen van de keizerlijke ovenruïne door de verticale naden ziet, op weg naar het auditorium en voorafgaand aan het betreden van de foyer.
Vijf verzonken binnenplaatsen van verschillende grootte hebben ieder een ander thema: goud, hout, water, vuur, aarde. Die vijf thema's weerspiegelen niet alleen het oude Chinese denken over de aarde, maar worden ook geassocieerd met technieken voor het maken van porselein. De algehele ervaring van het museum probeert de wortels van Jingdezhen te herontdekken, om de ervaringen uit het verleden tussen oven, porselein en de mens te recreëren.
Structuur en materialen
De architect was gefascineerd door lokale oude oven tektoniek en materiaal. Kijkend naar het verleden bouwden ambachtslieden de steenoven zonder steigers op een heel bijzondere manier. Dunne en lichte steenovens bereikten een maximale binnenruimte met een minimum aan materialen. De steenovens verschenen in organische vormen die de warmtestroom van het ene uiteinde naar het andere reflecteerden. De basisstructuur van het museum is een boogconstructiesysteem, het bestaat uit beton dat tussen twee lagen gemetselde bakstenen muren is gestort.
Er is een kleine boog die loodrecht moet worden aangelegd om twee bogen met elkaar te verbinden. Het gebruik van gerecyclede ovenstenen om huizen en allerlei soorten gebouwen te bouwen, is een belangrijk kenmerk in Jingdezhen, omdat steenovens om de twee of drie jaar moeten worden afgebroken om een bepaalde thermische prestatie van de ovens te behouden. De hele stad was bedekt met gerecyclede ovenbakstenen. Die stenen registreren warmte en zijn onlosmakelijk verbonden met het levensader van de stad. Vroeger haalden de kinderen een warme steen uit de bakovens om in hun schooltassen te stoppen om zichzelf de hele dag warm te houden tijdens de vrieskoude winter.
De materialen van het museum worden gedomineerd door bakstenen. Gerecyclede oude ovenstenen worden gemengd met nieuwe stenen om de lokale bouwcultuur te weerspiegelen. Deze vervlechting van twee verschillende historische fasen, door de combinatie van nieuwe en oude bakstenen, moet interesse en nieuwsgierigheid wekken, nieuwe vragen oproepen en nieuwe antwoorden geven. Deze vervlechting zorgt voor interactie in de menselijke geest.
Het roept onvermijdelijk herinneringen op en daarmee geniet men van een unieke ervaring. Het verleden kan niet worden gewist, maar kan worden herschreven door een nieuw bewustzijn, een soort hedendaagse archeologie. De bezoekers kunnen een zintuiglijke ervaring van 360 graden hebben door het herhaalde contact tussen exterieur en interieur dat aanraking, geur, gehoor en zicht stimuleert en hen meeneemt op reis tussen verleden, heden en natuur.
Natuurlijk licht
Zelfs het licht roept actieve en tastbare herinneringen op en is het bewijs van hoe oude technieken opnieuw geïnterpreteerd en herlezen kunnen worden in een eigentijdse toonsoort. Het natuurlijke licht binnenin wordt bereikt door zowel het dakraam als de verzonken binnenplaats en is geïnspireerd op rookgaten van de oude steenoven. Het dakraam in de holle cilindervorm is verdeeld over het bovenste deel van de boog om overdag natuurlijk licht te geven en 's nachts kunstlicht.
Projectgegevens
Projectnaam Jingdezhen Imperial Kiln Museum; Locatie Jingdezhen, Jiangxi, China; Datum voltooiing 2020; Oppervlakte 10.370 m2; Architectuur, interieur en landschapsontwerp Studio Zhu-Pei; Coöperatief ontwerp Architectural Design and Research Institute van Tsinghua University; Masterplan Zhu Pei; Adviseur front Zhou Rong; Kunstadviseur Wang Mingxian, Li Xiangning; Ontwerpteam Jij Changchen, Han Mo, He Fan, Shuhei Nakamura, Liu Ling, Wu Zhigang, Zhang Shun, Du Yang, Yang Shengchen, Chen Yida, He Chenglong, Ding Xinyue; Gevel Shenzhen Dadi Facade Technology CO., LTD.; Verlichting Ning Field Lighting Design CO., LTD.; Akoestiek Building Science & Technology Institute, Zhejiang University; Opdrachtgever: Jingdezhen Gemeentelijk Bureau voor Cultuur Radio Televisie Pers Publicatie en Toerisme, Jingdezhen Ceramic Culture Tourism Group; Hoofdaannemer China Construction First Group Corporation Limited, Huajiang Construction CO., LTD van China Construction First Group; Fotografie schranimage, Tian Fangfang, Zhang Qinquan, met dank aan Studio Zhu-Pei
