Toelichting RUIMTELAB | Beeld Roos Aldershoff en Jacques Vink
Voor een architect is de mens de maat der dingen. In dit geval moest voor een andere soort, de meervleermuis, een ‘voordeur’, ‘slaapkamer’ en ‘crèche’ ontworpen worden. De kennis van de vleermuisexpert is door de ontwerper vertaald in een programma van eisen voor de torens. De meervleermuis heeft een voorkeur voor relatief warme, vochtige en beschutte ruimtes. De torens zijn zo ontworpen dat in het interieur een diversiteit aan temperaturen en vochtigheid ontstaat.
Natuur-inclusief ontwerpen is een pionierspraktijk, er worden oplossingen voorgesteld en gerealiseerd. Het is essentieel dat ook wordt uitgezocht wat wel en niet werkt, door continue monitoring. Dat gebeurt helaas nog maar weinig. Het budget voor compenserende maatregelen (om zo een vergunning tot nieuwbouw te krijgen) is over het algemeen beperkt tot de realisatie. Daarom is het belangrijk om onderzoek en evaluatie van natuur-inclusieve objecten op de agenda (en gefinancierd) te krijgen.
Er is een beheersplan opgesteld dat ervoor zorgt dat de torens ook op termijn goed onderhouden worden. Kinderen van de scholen/speeltuin zijn ‘mede-eigenaar’ doordat het object onderdeel is van het onderwijsprogramma. Biologen komen regelmatig langs waardoor gebreken snel vastgesteld en verholpen kunnen worden.
De Gemeente Amsterdam is opdrachtgever voor de twee torens in Nieuwendam (toren Robin) en Ransdorp (toren Alfred. In Ransdorp is daarnaast ook Innoord opdrachtgever. Beide torens hebben hetzelfde basisontwerp. In de uitvoering zijn er variaties. In Ransdorp bijvoorbeeld zijn de op de windgerichte openingen aan de westzijde dichtgezet omdat de meervleermuis de voorkeur voor een windluwe invliegopeningen. Zo zijn er meer kleine aanpassingen vanwege de verschillen in het locale microklimaat.
