Harm Tilman (1954, Rotterdam) is auteur, docent, moderator en zelfstandig redacteur op het gebied van architectuur en stedenbouw. Tot 2021 was Harm hoofdredacteur van het de Architect. Daarvoor werkte hij o.a. als coördinator en docent stedenbouwkunde aan de Academie van Bouwkunst Rotterdam.
De eerste ARC12 Awards Show in Rotterdam bleek sterk te leven onder onze doelgroep, meer dan 450 mensen woonden de prijsuitreiking bij. We waren zeer onder de indruk van het ontwerptalent van Michael Schoner en van Jan Geysen. De verrrassende winnaar van de architectuurprijs is Équipe en als klap op de vuurpijl hield Maarten Kloos een bevlogen pleidooi voor een herleving van onze RO-traditie.
De Salone, afgelopen week in Milaan, liet een opvallende trend zien: weinig aandacht voor vernieuwing, maar meer doorwerken op producten die hun betekenis hebben bewezen. De geschiedenis is daarmee terug van weggeweest. Anders dan in het postmodernisme niet om te kopiëren, maar om te betrekken op het heden.
De woningbouwproductie ligt op zijn gat en op het eerste oog is hier niet veel eer meer te behalen. Omdat in het verleden sprake was van overproductie, heeft een harde marktreactie plaats gevonden en zal de eerste jaren voorlopig niets worden gebouwd, zo is de gedachte. Niets is echter minder waar. Intussen gloort de hoop dat we dit op korte termijn kunnen oplossen.
Schrijven, zegt Alejandro Zaera-Polo in het boek The Sniper's Log, is niet bedoeld om een doctrine op te stellen of een definitieve waarheid te onthullen, maar om je op een intensieve manier bezig te houden met onderwerpen die in de architectuurpraktijk een rol spelen. Schrijven heeft alleen zin als het iets teweegbrengt in de wereld erbuiten. Het gaat niet om het formuleren van leuke ideetjes of het vinden van de waarheid, maar om het vermogen tot handelen te voeden.
Door nieuwe samenwerkingsvormen in de bouw veranderen de rollen van de partijen die betrokken zijn in het ontwerp- en bouwproces. Volgens een onderzoek van USP Marketing Consultancy is de rol van hoofdaannemers en opdrachtgevers in de bouw groter geworden, die van architecten juist kleiner. Deze trend zal zich de komende jaren voortzetten, meent USP.
De verduurzaming van de voorraad is een geweldige opgave en vertegenwoordigt een grote ambitie. De laatste jaren groeit het inzicht dat de architectuur hier een belangrijk onderdeel van uitmaakt. Dat dit niet zonder slag of stoot gaat blijkt wel als je een eerste blik op het plafond werpt.
Afgelopen week was er dan eindelijk goed nieuws voor architecten. De tijdelijke btw-verlaging uit het woonakkoord van minister Blok mag ook op werkzaamheden van architecten worden toegepast. De BNA heeft succes gehad met haar lobby en moet zich voor een moment de grote verlosser hebben gevoeld.
Op kerstavond kopte NRC Handelsblad op de voorpagina: "Wielerbond hoopt dat renners nu het eerlijke verhaal vertellen." De kop bij de nieuwsanalyse op pagina drie was zonodig nog duidelijker: "Waarom wielrenners zo lang blijven liegen." 2012 was het jaar van de deconfiture. De vraag is, hoe je optimistisch kunt zijn in een tijd die niet gekenmerkt wordt door optimisme.
2012 zit er bijna op. Een jaar waarin ontzettend veel is gebeurd en waarvan niet alles aanleiding geeft tot optimisme. Toch sluiten we het jaar zeker niet in mineurstemming af. Op de valreep verscheen het boek "De toegevoegde waarde van architectuur" van Colette Niemeijer waarmee ze deze maand promoveerde aan de Technische Universiteit Delft. Dit boek bracht ons in een allerbeste stemming, omdat het nieuwe en uitdagende perspectieven schetst voor architectuur.
De skyline van London wordt verkracht, schreef de Engelse architectuurcriticus Rowan Moore vorige week in the Guardian. Veel maatschappelijk systemen blijken niet meer naar behoren te werken, door de neergang van het onderling vertrouwen. De hoop is nu gevestigd op nieuwe instituties en praktijken die van onderop ontstaan. In de architectuur zijn hier voorbeelden te over van.
