Hoofdredacteur de Architect
Merel Pit (1981) is sinds januari 2021 hoofdredacteur van de Architect. Daarmee is ze terug op haar ‘oude nest’ waar ze in 2008 als vakredacteur haar carrière in de architectuurjournalistiek begon. Heb je input voor sterke verhalen? Mail haar op merelpit@vmnmedia.nl.
'We hebben als architecten de taak om gebouwen te maken waar mensen van gaan houden', aldus Liesbeth van der Pol in de laatste aflevering van de podcast 'Merel en Tracy praten door' over zorgzame architectuur. Daarmee trok ze het gesprek over zorgzame architectuur in een hele andere richting. We hadden het ineens niet meer over ouderenhuisvesting, ziekenhuizen of zorgboerderijen, maar over karaktervolle architectuur. 'Een gebouw kan geen kanker voorkomen, maar de sfeer en toon in je hoofd kan door karaktervolle esthetiek verheven worden.'
Kopenhagen is drie jaar lang World Capital of Architecture en viert dat in 2023. Het is de tweede keer dat UIA-UNESCO een stad deze titel heeft gegeven. Drie jaar geleden viel Rio de Janeiro de eer ten deel, al was er weinig georganiseerd vanwege de coronapandemie. In 2026 neemt Barcelona het stokje over. Begin dit jaar toog ik naar Kopenhagen om uit te zoeken wat er dit jaar allemaal te doen is.
Ronald Rietveld keek verbaasd op toen hij vorige week het festivalhart van de Rotterdam Architectuur Maand zag. De duwbakken in de Maashaven, gevuld met tijdelijke programma's, deden hem sterk denken aan een ontwerp dat Raaaf maakte voor het Nieuw Amsterdams Park in 2009, met een grid van drijvende duwbakken, aan elkaar gekoppeld door looppaden en trappen. In april 2010 publiceerde de Architect het plan in de rubriek Visionair. Met de realisatie van het festivalhart is het artikel volgens de redactie opnieuw actueel.
De zomer komt eraan en als die weer net zo warm wordt als afgelopen jaar, dan is het fijn als er genoeg mogelijkheden zijn om af te koelen. Het liefst in open water als je het mij vraagt. Ooit zwom ik voor mijn plezier kilometers in koude kanalen, die tijd is voorbij, maar alsnog spring ik graag het water in.
Bijna overal in Kopenhagen kun je bij het water komen. Nadat de zware industrie de oude havens verliet, kwam de stad met een baanbrekende regel: de eerste acht meter van de kades blijven te allen tijde onbebouwd en openbaar toegankelijk, onafhankelijk van wie de grond is. Resultaat: een 42 kilometer lang wandelpad en vele havenbaden. Zelfs midden in het centrum van de stad.
De podcastreeks over zorgzame architectuur is deze week van start gegaan. Journalist Tracy Metz en ik praten allereerst met Evelien van Veen en Dorte Kristensen over ouderenhuisvesting. Een belangrijke opgave in onze vergrijzende samenleving. Tracy en ik kwamen er haast niet tussen, want beide architecten hadden meer dan stof genoeg om het over te hebben.
De redactie duikt dit kwartaal in 'zorgzame architectuur', een nogal breed begrip in de zin van dat alle architectuur zorgzaam zou moeten zijn naar haar makers, gebruikers en omgeving. Tenminste dat vindt de redactie. Om toch wat meer richting te geven aan dit kwartaal hebben we ervoor gekozen om over architectuur te schrijven waarin (medische) zorg plaatsvindt en hoe we zorgdragen voor onze vergrijzende samenleving.
Jolijn Valk stopt per 1 juli, na haar eerste termijn, als BNA-voorzitter, ze wil meer onderwijs geven en een boek schrijven. 'Ik zie mezelf - als voorvechter van architectuur - hetzelfde doen wat ik nu doe, maar dan beter. Kennis opdoen en delen, maar niet meer per se als publiek figuur.'
De werkcultuur bij architectenbureaus moet op de schop. De behoefte aan ruimte voor experiment, jong talent en nieuwe en diverse inzichten is groot. Maar dit kan alleen als we reflecteren op de huidige architectenpraktijk. Daarnaast moeten het opdrachtgeverschap en de aanbestedingscultuur veranderen. Tenminste dit was de rode draad die Thijs van Spaandonk en Merel Pit haalden uit de eerste gesprekken die ze voerden voor de podcast 'Hoe werkt de architect'. Of valt het eigenlijk allemaal wel mee en moeten we gewoon er het beste van maken, zoals de Rijksbouwmeester in de laatste aflevering beweert?
'Sommige mensen vragen zich af waarom het pand niet wordt afgebroken. Het zou te lelijk zijn.' Dit schreef ik twaalf jaar geleden over Galerie Modernes (1957). Ik woonde toen nog boven de Surinaamse broodjeszaak aan de Hoogstraat in Rotterdam en keek uit op een ware Van den Broek & Bakema.
