Hoofdredacteur de Architect
Merel Pit (1981) is sinds januari 2021 hoofdredacteur van de Architect. Daarmee is ze terug op haar ‘oude nest’ waar ze in 2008 als vakredacteur haar carrière in de architectuurjournalistiek begon. Heb je input voor sterke verhalen? Mail haar op merelpit@vmnmedia.nl.
Het gaat niet zo goed met de architectuur. Dat is de enige conclusie die ik kan maken n.a.v. de artikelen we die we deze week hebben gepubliceerd. En dan bedoel ik op alle lagen: van het nationale architectuurbeleid en het onderwijs tot de client-based manier van werken en het overlijden van een waardevolle stem.
Nog maar net in dienst als vakredacteur bij de Architect, schreef Reinoud Schaatsbergen het best gelezen stuk van deze week. Hij viel met zijn neus in de boter, want ondanks de komkommertijd hadden architecten afgelopen maand genoeg te melden: op nationale tv, op de radio en op LinkedIn - hun favoriete social media kanaal om hun ongenoegen te spuien.
Voor de meeste architecten is de vakantie (bijna) voorbij. En als we hun foto's op social media mogen geloven bezochten ze graag - zoals elk jaar - begraafplaatsen, de natuur en architectonische meesterwerken van Peter Zumthor en Jørn Utzon. Hanna Veltman zette de tijdloze vakantietips die we deze zomer publiceerden op een rijtje. Mooie inspiratie voor als je alweer uitkijkt naar je volgende vakantie.
Stel je een stad voor ontworpen door vrouwen, hoe zou die eruit zien? Deze vraag stelde PosadMaxwan aan hun netwerk en daarbuiten. Vanuit Canada tot India en Peru stroomden de reacties binnen. De conclusie? Dat de vrouwvriendelijke stad een inclusieve stad is voor iedereen, met veel groen, een mix van functies en op maat van de voetganger.
Hoe krijgt werken - en dan vooral ander werk dan kenniswerk - een goede plek in de stad? Dit is een vraag waar veel gemeentes mee worstelen. De ontwikkeling 'Made by NRE' in Eindhoven biedt een inspirerend antwoord.
De werkende stad is het thema van het derde kwartaal bij de Architect. Gelukkig ligt de tijd achter ons dat wonen en werken zoveel mogelijk gescheiden werden. Tegelijkertijd is de druk op de woningmarkt zo hoog dat het werken - vooral de maakindustrie - de stad wordt uitgeduwd.
Er bruist en zindert iets aan het oppervlak: de oproepen tot architectuuractivisme nemen op dit moment met de dag toe. Zo missen de redactie van het 'Jaarboek Architectuur in Nederland', juryvoorzitter van het 'Beste Gebouw van het Jaar' Ed Nijpels en auteur Harm Tilman architecten in het politiek debat. Ninke Happel pleit vandaag in de Volkskrant voor een experimentele aanpak, waarbij architecten veel meer doen dan simpelweg huizen tekenen.
De must-read van deze week is toch wel het interview dat Hans Teerds hield met René Boer. Amsterdam is 'Instagrammable', en dat is een probleem schrijft hij in zijn recent gepubliceerde boek 'Smooth City'.
'Architectuurkritiek is bijna altijd amateurisme', zei Edwin Gardner toen ik hem jaren geleden interviewde. Hij doelde daarmee niet op de kwaliteit van de kritiek, maar op de omstandigheden waaronder het ontstaat: het is vaak onbetaald of slecht betaald. Met andere woorden: op basis van de honoraria die worden geboden voor het schrijven van een architectuurkritiek kun je geen professionele praktijk opbouwen.
'Zijn vrienden komen veel vaker langs nu hij midden in de stad woont', vertelt een moeder van een van de bewoners van Xenia Wonen. En om de hoek is zijn favoriete kroeg. Zijn woning bevindt zich naast het Xeniahuis midden in het historisch centrum van Leiden, maar je moet goed zoeken om het te vinden.
