Het woningtekort drukt op alles z'n stempel: van de verkiezingsuitslag tot de architectuur

Kirsten Schipper weet precies hoe het zit, want ze is vorige week gepromoveerd op ons nationale architectuurbeleid. 'Mocht Wilders het voor het zeggen krijgen, dan zal dat in het ergste geval een einde betekenen van het ondersteunen van cultuur. Een beschavingsoffensief, dat inmiddels ruim twee eeuwen geleden begon met het verlichtingsdenken', vertelde ze Hanna Veltman. 

In de politiek heerst momenteel volgens Schipper ook een misvatting: ‘Het architectuurbeleid is geen ruimtelijk planbureau.’ Het rondetafelgesprek in de Tweede Kamer van 6 september was in die zin exemplarisch. Dat ging in haar ogen meer over woningen en waar die dan zouden moeten komen, dan over architectuur.

Het mag dan wel geen architectonisch vraagstuk zijn, het woningtekort in Nederland drukt momenteel wel op alles z’n stempel, van de verkiezingsuitslag tot de gerealiseerde architectuur. Het AD beschreef deze week de nieuwe generatie woningen zelfs als 'goedkope meuk'.

Maar hoe reguleren we dan de woningmarkt? Voor een antwoord op deze vraag keken we naar het buitenland. Daar zijn gemeenschappelijke woonprojecten met geëngageerde architectonische concepten in opkomst. Zelfbeheer en coöperatieve modellen beloven een hoge standaard van huisvesting tegen huurprijzen waar de markt niet tegen kan opboksen. We selecteerden drie inspirerende projecten.

Daarnaast sprak Floortje Keijzer met Fieke van den Beuken van woningcorporatie Trudo, die architectonische hoogstandjes oplevert vol met sociale woningbouw: ‘Wij staan voor aantrekkelijke plekken, dat is een kernwaarde van Trudo. Architectuur zetten we in om waarde toe te voegen voor de bewoners, maar ook voor onszelf. Want onze portefeuille wordt daardoor meer waard.’ Waarvan akte.

Lees alle must-reads!

Groet, Merel