De voormalige bioscoop De Witt (De Movies) in hartje Dordrecht is door Studio Modijefsky door de toevoeging van een een all-day brasserie aan de drie bestaande zalen nieuw leven ingeblazen. Lugten Malschaert Architecten ontwierp een nieuwe hoofdingang voor het gebouw.
In Namen is de Delta opgeleverd. Het ontwerp is van Philippe SAMYN en Partners die de bestaande constructie van Victor Bourgeois uit 1960 transformeerde naar een hedendaags multifunctioneel cultureel centrum.
Door Harm Tilman - In de zuidelijke periferie van Wenen realiseerde Massimiliano Fuksas twee kantorentorens met een opmerkelijke gevelbekleding. De onderbouw hiervan wordt gevormd door een sokkel met grote ruimtelijk kwaliteit. Tezamen vormen de torens een baken in het stadslandschap en definiëren ze de grens tussen stad en ommeland. Tegelijk belichamen ze een nieuwe stedenbouwkundige koers, doordat de periode van dogmatische conservering is afgesloten en Wenen een nieuw tijdperk van transformatie is ingegaan.
Door Ed Melet - De betekenissen die de huid van een gebouw kan hebben, staan weer volop in de belangstelling. Als een reactie op het mediale beeldhombardement, bijna letterlijk vertaald in de gevels van Jean Nouvel, wordt meer en meer gestreefd naar zwijgzame, maar tactiele huiden. Zwitserse architecten zoals Herzog & de Meuron, maar ook Rem Koolhaas behandelen de huid als een stille en zelfstandige entiteit, die los staat van de functie van het gebouw. Het werk van Koen van Velsen sluit bij deze ontwikkeling aan. De geabstraheerde huiden om zijn gehouwen laten weinig los over wat zich binnen afspeelt. Tegelijkertijd weet Van Velsen echter als geen ander meerdere lagen in zijn huiden aan te brengen, die zich één voor één blootgeven.
