Het Leietheater doet ‘een stap opzij’. Het gebouw speelt een sleutelrol in het aanscherpen van de open ruimte en het terug zichtbaar maken van het patrimonium van Deinze. TRANS V+ stelde tijdens de wedstrijdfase een alternatieve site voor aan de opdrachtgever. Daardoor ontstaat een groot park dat tot aan de Leie reikt. Het theater kwam bovendien op belangrijke zichtassen te staan en werd zo aanwezig gesteld in de stad. Het Museum van Deinze en de Leiestreek dat wat op drift was geraakt in de open ruimte van de oude Leiearm wordt gekadreerd en is opnieuw het culturele hart van Deinze. Het park werd ontworpen door Marie-Josée van Hee architecten en verbindt het theater langsheen het Administratief Centrum, ontworpen door Tony Fretton architects, met het centrumplein aan de Leiebocht. Hier verschijnt ook de Stedelijke Academie in beeld, een plaats waar jong talent wordt opgeleid en mogelijk terug de weg vindt naar het podium in het Leietheater. In een vierkant grondplan worden de programmaonderdelen geschikt rond een centrale foyer met monumentaal bovenlicht. De foyer kan worden verruimd door de scheidingswand met de polyvalente zaal weg te schuiven. Het museum komt in beeld. Met een café op de hoek activeert het gebouw het openbaar domein op een plaats waar anders na openingsuren van het theater een leegte in de stedelijke dynamiek zou ontstaan. De grote zaal met theatertoren verleent het gebouw een kenmerkend silhouette. De bakstenen mantel is opgebouwd uit geglazuurde en mat witte stenen in een patroon dat over de stapeling van volumes is gelegd en afhankelijk van de weersomstandigheden zacht of helder oplicht. Een stille wenk naar Emile Claus.
BiermanHenket
