Toelichting Inbo
Het Maria Montessorigebouw is zo ontworpen dat de studenten, medewerkers en onderzoekers, in totaal 6.000 mensen, er een hechte gemeenschap vormen. Het draait hier om licht, zicht en contact.
Het gebouw ligt als een paviljoen op de campus. Het ontwerp sluit aan op het aangrenzende bos en de parkachtige omgeving en brengt visuele en fysieke samenhang op de campus. Wandelpaden naar het academiegebouw of de rechtenfaculteit lopen onder het grand café door.
Met ruim 25.000 m² heeft het Maria Montessorigebouw een flinke omvang. Toch voelt het kleinschalig. De wegen kruisen zich bij het grand café, dè ontmoetingsplek en het bruisende hart van het Maria Montessorigebouw. Het verbindt de beide vleugels en geeft vanaf de eerste verdieping overzicht over het groene campusterrein.
De brede trappen aan de atria vormen de ruggengraat van het gebouw en nodigen uit om te bewegen. Zij rijgen de belangrijkste (onderwijs)ruimten aan elkaar. Dat vergroot de interactie tussen studenten, medewerkers en onderzoekers. Bovendien kunnen studenten in één oogopslag zien wie er is of waar er nog plek is om te werken.
Studeren in het bos
Het gebouw geeft de gebruiker de beleving te studeren middenin de natuur. De grote ramen geven volop zicht op het omringende groen. Als de ramen open zijn, kun je het bos ruiken. Het terras nodigt bij mooi weer uit om nog even te blijven hangen, om daar met elkaar de dag af te sluiten.
Het dak van het breed opgezette gebouw fungeert als groot oogstveld voor zonne-energie. Verder is de schil goed geisoleerd en heeft het gebouw driedubbel glas voor veel daglicht.
Lees ook:
