Voor het concept “Ode aan het gemaakte land” heeft het duo zich laten inspireren door de nog korte bestaansgeschiedenis van Lauwersoog en de betekenis van de dijken voor Nederland, Groningen en Friesland. Lauwersoog heeft daarin een sleutelpositie. In 1969 werden de kustlijnen van Friesland en Groningen als noordelijkste deel van de Deltawerken en primaire waterkering met elkaar verbonden door de aanleg van een dijk dwars door de toenmalige Lauwerszee. Op het ontmoetingspunt van de twee provincies, in het midden van de totale dijk werden uitwateringssluizen gebouwd.
Het ontwerpersduo wil met dit ontwerp het verhaal vertellen van het door mensen(handen) gemaakte land, wat Lauwersoog is. Geïnspireerd op de situatie aan de Friesche zijde van Lauwersoog loopt de dijk straks bij de Groningse entree van Lauwersoog met de weg mee omhoog. Totdat deze dijk plotseling en wellicht vervreemdend eindigt in het ontworpen “slotstuk” op de gevraagde locatie; het uitkijkpunt. Daar wordt de dijk rechtstandig afgesneden en beëindigt met een elegante trapopgang. Via deze trap is het uitkijkpunt bereikbaar dat zicht biedt op de Waddenzee en het Lauwersmeer en naar beide havens, de zoete en de zoute.Met deze verhoging van de dijk symboliseert dit kunstwerk niet alleen het verhaal van het gemaakte land uit het verleden maar ook die van de toekomst. Het is een van de eerste stukje Nederlandse dijk dat ver boven het huidige deltaniveau wordt verhoogd. Een representatie van de nabije toekomst van de Nederlandse kustlijn reagerend op het scenario van de stijgende zeespiegel dat wereldwijd een actueel thema is.
