Toelichting KHV Architecten | Fotografie Jonathan van Dijk, Sterker in Beeld
In de architectuur van het paviljoen werd geput uit de gebouwtypologie van de allereerste polderbebouwing: de karakteristieke houten barakken van waaruit ambitieuze boerenzonen met de schop in hun handen de pas drooggevallen polder introkken om sloten te graven en het land in cultuur te brengen. In zijn massa vormt het paviljoen een wand die het cultuur- en horecaplein op een natuurlijke wijze begrenst. De krachtige vorm opent zich in de lengterichting en transformeert tot een kasachtig volume op de kop. Zo verbeeldt de vorm de ontwikkeling vanaf de inpoldering tot de hedendaagse, moderne vormen van landbouw.
Gematerialiseerde poldergeschiedenis
De materialisatie onderstreept die relatie met de poldergeschiedenis. De gevel is bekleed met hergebruikt duurzaam hout dat in een eerder leven al verweerd is geraakt. Deze houten gevelbekleding loopt ook door in het dak zodat de vorm abstract en krachtig is. Als tegenhanger van het hout wordt de gevel doorsneden met glas als materialisatie van het heden en de toekomst. Op deze manier ontstaat een maximaal transparant volume met een herkenbare vormentaal die in zijn textuur rust en eenvoud uitstraalt.
Circulaire principes
De materiaalkeuze maakt dit iconische paviljoen ook bijzonder duurzaam en circulair. Naast de planken van hergebruikt hout op de gevel is een belangrijk deel van het gebouw opgebouwd uit hernieuwbare grondstoffen. De constructie bestaat uit houten spanten, de verdiepingsvloer is van massief hout en de wand- en dakdelen bestaan uit geprefabriceerde houtskeletbouwelementen.
Het paviljoen biedt onderdak aan twee horecaconcepten. Een familierestaurant en een grandcafé. In mei 2021 is het paviljoen in gebruik genomen en draagt het met zijn transparante gevel en markante verschijning in belangrijke mate bij aan de verlevendiging van het plein.
Lees ook:
